29
เขาเหลือบมองร่างบางที่ยืนมองเนื้อในกระทะ น้ำลายจะไหลออกจากปากอยู่แล้ว ตานี่บวมตุ่ยเลย
"ไม่เหลือเลยเหรอ" เธอถามหลังจากคนตัวโตจัดจานเสร็จ ไม่เหลือสักอย่าง ทั้งเนื้อ เฟรนช์ฟราย ส่วนผักเธอไม่ต้องการอยู่แล้ว
"เอา" เขาเลื่อนจานไปตรงหน้าเธอ
"ให้เหรอ" ขนมหวานมองด้วยใบหน้าตกใจ
"กินไม่กิน"
"กิน" เธอรีบตอบ
"ไปนั่งตรงนู้นไป" เขาพยักพเยิดไปหน้าไอส์แลนด์ที่มีเก้าอี้ตัวสูง พลางยกจานไปวางให้
ขนมหวานรีบเดินตามจานไปนั่ง ตาเปล่งประกายวิบวับ คาเดนหยิบส้อมกับมีดในลิ้นชักยื่นให้ จากนั้นก็เดินอ้อมไปนั่งข้างๆ มองยัยเด็กขี้แยกินสเต๊กที่เขาทำเองกับมือ
"ขอบคุณค่ะ" เธอหันไปขอบคุณคนตัวโต ถึงจะโกรธจะน้อยใจแค่ไหน ก็ต้องขอบคุณ เขาอุตส่าห์ยกสเต๊กจานนี้ให้เธอ
"แค่นี้ก็ร้อง" เขายื่นมือไปทัดผมให้ จะได้มองหน้าหวานที่ตามบวมตุ่ยนั่นชัดๆ
"ไม่ใช่แค่นี้ซะหน่อย" เธอเถียงกลับเสียงเบา แล้วเคี้ยวสเต๊กตุ้ยๆ ก่อนจะช
