9
ในที่สุดการเดินทางที่ยาวนานก็สิ้นสุดลง ขนมหวานกินตลอดการเดินทาง กดปุ่มเรียกแอร์ไม่หยุด ส่วนคาเดนนั่งทำงานไม่พัก เขามีงานเยอะไม่ได้ว่างเหมือนคนตัวเล็กที่เอาแต่แกล้งแอร์โฮสเตส
"หิมะ!!!" ทันทีเครื่องลงจอดร่างบางก็ตื่นตาตื่นใจกับปุยสีขาวที่ตกลงมาจากฟากฟ้า และกองสีขาวรอบๆ
"หิมะใช่มั้ยคะ" เธอชี้ไปนอกหน้าต่าง ถามคนตัวโตที่นั่งมองเธออยู่
ท่าทางดีอกดีใจเพียงได้เห็นหิมะนี่มันอะไรกัน
"ใช่มั้ยคะคุณคาเดน" เธอหันไปถามเขาเมื่อร่างโตที่ไม่ยอมตอบ เธออยากได้ยินจากปากเขาให้แน่ใจ กลัวเข้าใจผิดจะอายเอาได้
"อือ" เขาตอบในลำคอ มองปฏิกิริยาคนตัวเล็กตรงหน้า
"^^" เธอยิ้มตาปิด นั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง จนเครื่องจอดสนิท แต่พอลงจากเครื่องเธอกลับรีบวิ่งขึ้นรถทันที โดยไม่สนหิมะที่กำลังตก ทำให้คนตัวโตที่เดินตามหลังมาเกิดความสงสัย
"กลัวหิมะ?" เขาถามร่างบางเมื่อขึ้นรถ
"กลัวโดนยิงต่างหาก" เธอบอกพลางมองออกไปนอกรถ
