จองรักยัยเด็กลูกหนี้

เอาคำตอบจากเธอ

“ คุณ ”

ทันทีที่นางเเบบสาวถูกส่งตัวเข้ามาภายในห้องทำงานของมาเฟียหนุ่มนางแบบสาวก็มองไปยังคนที่นั่งทำงานอยู่ แววตาพร่ามัวด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ทำให้นางแบบบสาวสวยคนนี้มองใบหน้าหล่อเหลาดุดฟ้าประธานของเขาไม่ค่อยชัด แต่เธอก็รู้ได้ทันทีว่าคนตรงหน้าคือใคร เพราะกลิ่นน้ำหอมบนตัวเขาที่เธอได้กลิ่น มันไม่เหมือนใคร จะว่ากลิ่นเฉพาะก็ว่าได้ นางแบบสาวเลยเรียกเขาออกมา

“ ไง ยังไม่ทันถึงสามวัน เธอก็อยากเอาคำตอบมาให้ฉันสะแล้วเหรอ ”

มาเฟียหนุ่มที่เงยหน้ามองเธอ ตั้งแต่หญิงสาวถูกลูกน้องของเขาเชิญตัวมาเเล้ว ทันทีที่เธอพูดจบ มาเฟีย หนุ่มก็แสยะยิ้มแล้วพูดกับหญิงสาวตรงหน้าเขาออกมา

“ คำตอบอะไร ” หญิงสาวตรงหน้ามองหน้าเขาทันที

“ เธอจำไม่ได้หรือยังไง ”

เสียงทุ้มนิ่งพูดกับหญิงสาวตรงหน้าและเขาก็ลุกจากเก้าอี้ทำงานแล้วเดินมาหาหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของเขาทันที มาเฟียหนุ่มเดินมาหยุดที่หน้าหญิงสาวแล้วเขาก็ใช้มือหนาข้างหนึ่งของเขาเชยคางบนของเธอขึ้นเพื่อให้สบตากับเขาแล้วเขาก็ถามนางแบบสาวคนนี้ออกมา

“ แต่มันยังไม่ถึงเวลาเลยนะคะ ”

นางแบบสาวที่รู้ถึงคำถามของเขาเธอก็รีบพูดกับเขาออกมาด้วยน้ำเสียงที่ความเมาอยู่บ้างแต่เธอก็จำได้ดีว่าคำถามของเขาคืออะไรและที่เธอมาเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนสาวของเธอในวันนี้เพราะว่าเธออยากจะมาพักผ่อนสมองและไม่อยากจะคิดคิดถึงเรื่องบ้าบ้าอะไรพวกนั้น

“ แต่เธอเข้ามามาหาฉันเองถึงที่ เพราะฉะนั้นฉันถือว่าเธออยากให้คำตอบกับฉัน ”

มาเฟียหนุ่มจ้องหน้าคนตรงหน้าด้วยสายตาเรียบนิ่งและกดดันเพื่อที่จะให้เธอนั้นให้คำตอบกับเขา

“ ฉันไม่รู้นี่คะว่าที่นี่เป็นผับของคุณ ”

นางแบบสาวพูดกับมาเฟียหนุ่มตรงหน้าถ้าเธอรู้สักนิดว่าที่นี่เป็นที่ของเขาเธอจะไม่มีทางมาเที่ยวที่นี่เป็นอันเด็ดขาด แต่ใครจะไปรู้เพราะว่าที่นี่เพิ่งจะเปิดใหม่ และเธอก็รู้ด้วยว่ามาเฟียอย่างเขา มีธุรกิจอะไรเธอรู้เพียงแค่ว่าเขาน่าจะทำธุรกิจสีเทาดำที่ถูกกฎหมาย

“ นั่นมันเรื่องของเธอแต่ตอนนี้ฉันต้องการเอาคำตอบจากปากของเธอ ” มาเฟียหนุ่มยังคงมองหน้าหญิงสาวและเขาก็ถามคำถามเธอเพื่อรอคำตอบ

“ ฉัน ฉันไม่รู้ ”

นางแบบสาวที่ไม่รู้ว่าจะต้องตอบคำถามกลับมามาเฟียหนุ่มว่ายังไงเพราะว่าไม่มีทางเลือกอื่นที่เธอจะเลือกได้เลยนอกเสียจากว่าเธอต้องเป็นนางบำเรอของเขา

“ ฉันไม่ต้องการคำว่าไม่รู้ เธอน่าจะรู้ดีว่าถ้าเธอตอบคำถามของฉันถูกใจอะไรจะเกิดขึ้นกับครอบครัวของเธอ ”

มาเฟียหนุ่มพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงยังคงนิ่งและเขาก็พูดในสิ่งที่กดดันเธอจนหญิงสาวที่รู้ดีว่าความหมายที่เขาพูดคืออะไร มันเลยทำให้เธอต้องตกลงเพื่อที่จะรักษาชีวิตพ่อกับแม่ของเธอไว้

“ ค่ะฉันตกลง ตกลงที่จะเป็นคนใช้บนเตียงของคุณ ”

ในเมื่อเหตุการณ์ทุกอย่างมันถูกกำหนดไว้หมดแล้วและเธอเองก็ไม่มีทางเลือกมากมายนางแบบสาวจึงจำเป็นต้องตกลงกับเขา

“ เป็นคำตอบที่ถูกใจฉันมาก ” มาเฟียหนุ่มพูดจบเขาก็ก้มลงมาจูบคนตรงหน้าของเขาทันที

จ๊วฟ!!!

“ อื้อ ”

ริมฝีปากหนาก้มลงมาจูบปากบางที่มีสีชมพูสดทันที โดยที่เธอนั้นก็พยายามจะหันหน้าหนีเขา แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะถูกมือหนาของเขานั้น ล็อกท้ายทอยของเธอเอาไว้ เพื่อรับจูบจากเขา มาเฟียหนุ่มพยายามจะดันลิ้นหนาของตัวเองเข้าไปในโพลงปากบางของเธอ แต่ก็เหมือนมันจะยากพอสมควรเพราะหญิงสาวไม่ยอมเปิดปากรับจูบจากเขาแต่คนอย่างเขาก็ไม่ละความพยายาม มาเฟียหนุ่มใช้ฟันคมของเขากัดที่ริมฝีปากของนางเเบบสาว จนเธอนั้นต้องเผลอเปิดปากให้เขา ส่งลิ้นหนาเข้ามาในโพลงปากบางของเธอได้สำเร็จ มาเฟียหนุ่มใช้ลิ้นหนากวาดต้อนลิ้นบางของเธอ เพื่อชกชิมความหวานจากปากบางของเธอ มาเฟียหนุ่มสัมผัสได้ถึงรสชาติของเเอลกอฮอล์ที่คนตัวเล็กตรงหน้าดื่มเข้าไป เขาจูบเธอเพียงไม่นาน ก็เหมือนว่าร่างบางเริ่มจะตัวอ่อนลง โชคดีที่เขานั้นกอดเอวบางของเธอไว้ ทำให้เธอไม่ได้ลมลงไป ครั้งนี้มาเฟียหนุ่มจูบร่างบางของหญิงสาวจนพอใจ ถึงเเม้เธอจะมีต่อต้านบางในช่วงเเรก เเต่พอจูบไปจูบมา เธอก็คล้อยตามรสจูบของเขาจนได้

อื้มมม~~~

มาเฟียหนุ่มละปากหนาออกจากปากบาง เเล้วเขาก็มองใบหน้าสวยของนางเเบบสาว ด้วยสายตาที่ไม่ได้เรียบนิ่ง เธอเองก็เช่นกัน ใบหน้าสวยมองเขาด้วยเเววตาหวานเยิ้ม อาจเป็นเพราะด้วยแอลกอฮอลล์ที่เธอดื่มเข้าไปก็เป็นได้ พอถูกเขาจูบมันเลยทำให้เธอรู้สึกเเปลกๆ

“ ไปรอฉันที่บ้าน ” มาเฟียหนุ่มพูดบอกกับเธอ เมเปิ้ลเองที่รู้ตัวดีว่า ต่อจากนี้เธอจะต้องเจอกับอะไร เเต่ในเมื่อมันไม่มีทางเเล้ว เธอก็ต้องปล่อยให้มันเป็นตามนั้นไป

“ ค่ะ ” หญิงสาวเลยตอบมาเฟียหนุ่มออกมา แล้วมาเฟียหนุ่มก็ส่งข้อความไปหาลูกน้องคนสนิทของตัวเองทันที เพียงไม่นานลูกน้องคนสนิทของมาเฟียหนุ่มก็เข้ามา

ก๊อกก๊อก~~~

“ ขออนุญาติครับนาย ” เคนขออนุญาติผู้เป็นนายของตัวเอง เพราะเขารู้ดีว่า นายของเขานั้นไม่ได้อยู่คนเดียวในห้อง เขาเลยต้องพูดขออนุญาติด้านในก่อน ถึงเเม้ว่า เขาจะมาพบนายของเขาตามคำสั่งของคนเป็นนายก็เถอะ

“ เข้ามา ” เสียงเข้มของมาเฟียหนุ่มเอ่ยอนุญาติให้คนด้านนอกเข้ามาได้ เคนเลยเปิดประตูเข้ามาด้านในทันที มาเฟียหนุ่มเลยสั่งลูกน้องของเขาออกไป

“ ไปส่งเมเปิ้ลที่บ้าน แล้วให้คนจัดชุดให้เธอ ” มาเฟียหนุ่มออกคำสั่งกับลูกน้องของเขาออกมา เเละเขาก็หันมามองหญิงสาวที่ยังคงยืนนิ่งอยู่

“ ไปอาบน้ำรอฉัน “ เขาพูดกับเธอออกไปแต่น้ำเสียงที่เข้าใช้กับเธอถึงเเม้มันจะนิ่งเเต่ก็ไม่ได้ดูน่ากลัวเหมือนที่เขาพูดกับลูกน้องของเขา

” ครับนาย “ เคนรับคำสั่งจากนายของตัวเอง แล้วเขาก็กันมาพูดกับหญิงสาวคนที่ยืนอยู่กับเจ้านายของเขา

” เชิญครับ คุณเมเปิ้ล “

เมเปิ้ลที่ได้นินคำพูดของมาเฟียหนุ่ม เเละคำเชิญจากลูกน้องของเขา จากที่ตอนเเรกเธอมีอาการมึนเมาอยู่บ้างเเต่พอมาเจอเรื่องนี้ ความเมาที่มีนั้น หายไปเลย เมเปิ้ลเลยเดินออกมาจากห้องทำงานของมาเฟียหนุ่ม และกลับไปบ้านของเขาตามคำสั่งของเขา

หลังจากที่นางเเบบสาวเดินออกจากห้องทำงานของเขาไป มาเฟียหนุ่มก็กลับมานั่งเคลียร์งานของตัวเองต่อ เพราะสำหรับเขา เธอก็คือที่ระบายคนหนึ่ง เขาไม่จำเป็นต้องให้ความสำคัญอะไรกับเธอ