กำนันรู้เพราะว่าเลี้ยงดูไอ้รื่นมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย เห็นมันแก้ผ้าเล่นน้ำคลองทุกวัน ภาพดุ้นเนื้อน้อยๆ ของลูกชายยังจดจำได้ติดตา เคยนึกเสียดายที่มันไม่ใหญ่เหมือนของพ่อ
“น่าเสียดายที่พี่รื่นไม่ได้ลักษณะของพ่อกำนันมาเลยสักนิด”
มาลีนึกแปลกใจ
“เอ็งหมายถึงอะไร”
กำนันเสือถามทั้งที่รู้
“ก็รื่นตัวเล็ก... ไอ้นั่นก็เล็ก รื่นผอมบางแต่พ่อกำนันกำยำล่ำสันเหลือเกิน... หนวดเครารื่นก็ไม่มีสักเส้น ไม่เหมือนพ่อกำนันที่ขนดกไปทั้งตัว... ฉันชอบผู้ชายมีหนวดมีเคราอย่างพ่อกำนันนี่แหละจ้ะ”
กล่าวขณะมือเรียวลูบไล้เส้นขนสากระคายใต้สะดือพ่อผัว กำนันเสือกระตุกยิ้ม มองดูมาลีกำลังครอบริมฝีปากดูดเลียดุ้นเนื้อขนาดพอๆ กับฝักข้าวโพดใหญ่ๆ ของตนอย่างเอร็ดอร่อยเมามัน
“ใหญ่สุดๆ เลยจ้ะพ่อกำนัน... อูย”
มาลีพึมพำเสียงสั่น จ้องมองแก่นกายอลังการของพ่อผัวด้วยความรู้สึกอัศจรรย์ใจ
“ก็ข้าบอกแล้วว่าของไอ้รื่นมันเล็ก... มันดับความกร
