“เจ๊ผมว่าลองตามเฮียขึ้นไปหน่อยดีไหมครับ บางทีเฮียอาจอยากให้เจ๊สบายใจเลยไม่กล้าบอก…”
“ถ้าอยากให้สบายใจก็น่าจะเลือกบอกความจริงไม่ใช่เลือกโกหกแบบนี้” คำตอบของเทียนหอมทำรามหุบปากทันควัน เขาจะแก้ตัวแทนพี่ชายก็ไม่ได้เพราะหลักฐานมันประจักษ์ต่อสายตา เจ้าของสนามหนุ่มคิดอย่างกลุ้มใจไม่รู้ตนตัดสินใจถูกหรือผิดที่ยอมพาเมียพี่ตามมาถึงที่นี่ ย้อนไปเมื่อหลายชั่วโมงก่อนแท้จริงรามต้องขับรถไปส่งเทียนหอมแทนพายุซึ่งอ้างว่ามีแข่งต่อ แต่อยู่ดี ๆ ก็ถูกอีกฝ่ายซักไซ้บนรถเล่นเอาเขาไปไม่ถูกทีเดียว
“เจ๊จะนั่งรอเฮียอยู่ตรงนี้ไหมหรือว่า…”
“เทียนจะนั่งรอพี่ลมตรงนี้ค่ะ ถ้าคุณรามกลัวเขาโกรธกลับไปก่อนก็ได้นะไม่เป็นไร เทียนจะคุยกับพี่ลมให้เอง ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ช่วยเทียน”
“เอ่อ…ผม”
“แต่อย่าส่งข้อความไปบอกพี่ลมนะว่าเทียนอยู่ที่นี่ รู้เรื่องทุกอย่างที่เขาหลอกแล้ว ถือว่าเทียนขอร้องนะคะ”
“…” รามนิ่งชั่วครู่กระทั่งสุดท้าย
