บทที่หนึ่ง

2092 Words

ดวงอาทิตย์ยามเช้าลอดผ่านบานหน้าต่างมู่ลี่เหมือนต้องการปลุกเจ้าชายนิทราให้ตื่นขึ้นมาสักที แม้ยังไม่ลืมตาแต่พอรู้สึกตัวสิ่งแรกที่ทำคือสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วระบายออกทำให้ปลายจมูกสัมผัสกลิ่นหอมจาง ๆ ซึ่งติดยังปลอกหมอนข้างเคียง กลิ่นสบู่เด็กอันคุ้นเคยส่งผลให้เหตุการณ์เมื่อคืนวิ่งวนสู่สมองแจ่มชัดราวภาพเอชดี พอพายุกะพริบตาถี่รัวจากง่วงอยู่ก็หายเป็นปลิดทิ้ง “ฉิบหาย!” เรียวปากหยักสบถคำหยาบพลางกำหมัดแน่น พายุเกลียดความไร้สติของตัวเองเพราะมันทำให้เขาเห็นหน้าเทียนหอมเป็นลลิตา เมื่อคืนเขาเมามายเหมือนหมาเมื่อรู้ว่าผู้หญิงที่แอบคั่วลับ ๆ อยู่กำลังจะแต่งงานกับคนอื่น “เทียน” ชายหนุ่มเรียกคนตัวเล็กเสียงอ่อน ถ้าย้อนเวลากลับไปครั้งแรกเขาจะไม่อยากทำร้ายหญิงสาวสักนิด ลึก ๆ สงสารเธอเหลือเกิน เพราะเริ่มแรกการแต่งงานระหว่างเราเกิดขึ้นเพราะมารดาอยากกลบข่าวฉาวของลูกชาย พายุกิ๊กกับลลิตาตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัย แต่ตอนนั้นอีกฝ่ายยังไม่เข้าวงการ ไม่ได้เป็นดาราดังจึงไม่มีใครให้ความสนใจเท่าไร ทีแรกทั้งสองก็แค่สนุกแต่พอนานเข้ากลายเป็นผูกพัน ทว่าหล่อนไม่อยากผูกมัดไปมากกว่าสถานะคู่นอน แต่พอเข้าวงการไปสักพักด้วยความโลภ ทำให้หล่อนตกลงปลงใจกับเจ้าของสถานีโทรทัศน์ชื่อดังแต่ก็ยังไม่ตัดขาดความสัมพันธ์พายุเสียทีเดียว กระนั้นทั้งคู่ยังไปมาหาสู่กันเช่นเดิมจนกลายเป็นที่พูดถึงอยู่บ่อยครั้ง พอคุณหญิงนวลทองได้ยินก็แทบลมจับ ท่านไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เมื่อลูกชายคนเดียวดื้อรั้นไม่ยอมฟังหลงผู้หญิงคนนั้นจนยอมเป็นตัวสำรอง ทำเอานวลทองที่รักลูกมากต้องงัดไม้ตายสุดท้ายเพื่อหยุดทุกอย่าง ท่านตัดสินใจหาเมียให้พายุซึ่งผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใครไม่ได้นอกจากเทียนหอม ลูกสาวเพื่อนสนิทซึ่งรู้จักมักคุ้นกันเป็นอย่างดี “เทียน…” ร่างสูงลุกจากเตียงนอนเดินดุ่ม ๆ ตามหาภรรยาตัวน้อยด้วยใบหน้าติดกังวล ที่เขาแคร์เทียนหอมก็เพราะเห็นเธอเป็นน้องสาว น้องที่เขาสนิทใจด้วยตั้งแต่เด็ก ถ้าถามว่าผู้หญิงคนไหนเข้าใจเขาที่สุดคงไม่พ้นเธอ เทียนหอมรู้ดีเขามีคนอื่น แต่ยอมช่วยก็เพราะอยากให้พี่ชายพ้นมลทิน และระยะเวลาแต่งงานจะสิ้นสุดลงทันทีหากลลิตาเข้าพิธีวิวาห์กับคนอื่น หรือไม่ก็เป็นตอนที่พายุลืมผู้หญิงคนนั้นจนหมดใจ พายุอยากทึ้งหัวตนเอง ทุกอย่างตอนนี้ดันผิดแผนไปหมด เพราะน้ำเมาและกิเลสตัณหาแท้ ๆ ทำให้หญิงสาวต้องซวยไปด้วย เขานี่มันคนสารเลว จะยืนให้เธอด่าว่าไอ้ชาติชั่วแล้วตบหน้าแรง ๆ ก็ดูเหมือนจะน้อยไปสำหรับความผิดที่ก่อ “เทียนอยู่ไหน…” เพลย์บอยหนุ่มตามหาหญิงสาวให้วุ่นราวกับหนูติดจั่น “พี่ลมเทียนอยู่นี่ พี่เป็นไร เสียงดังทำไมเนี่ยเช้าขนาดนี้ตกใจหมด” และคนที่ตามหาก็ก้าวขาออกจากห้องน้ำ เสียงขานรับนิ่ง ๆ ดูไม่เศร้าโศกเลยสักนิด “เทียนมาร์กหน้าอยู่ พี่เอาไหมแผ่นหนึ่งแก้ง่วงได้ดีเลย…” “เทียน!” ไม่รอให้คนตัวเล็กพูดจบ เขาพุ่งตัวกอดรัดร่างบางตรงหน้าด้วยความรู้สึกหลากหลาย ทีแรกคืออุ่นใจเมื่อเห็นว่าเธอไม่เป็นอะไรมาก เทียนหอมไม่เสียใจหรือร้องไห้ฟูมฟายกับเยื่อพรหมจรรย์ที่เสียให้เขาเมื่อคืน เธอยังยิ้มพูดคุยกับเขาเหมือนน้องเทียนคนเดิม เหลือเพียงพายุที่เอาแต่คลุ้มคลั่งอยู่คนเดียว “พี่ลมปล่อยก่อน พี่เป็นอะไรไม่สบายหรือเปล่า” หญิงสาวขืนตัวออกห่างและเอามืออังหน้าผากเขาพร้อมเทียบกับตนเองเหมือนต้องการวัดอุณหภูมิให้แน่ใจ เธอขมวดคิ้วมุ่นคล้ายกำลังสงสัย “ก็ปกติดีนี่ตัวพี่ก็ไม่ได้ร้อน ทำไมวันนี้แปลก ๆ” “พี่กลัว…” “…” “กลัวเทียนหาย” “บ้าเหรอเทียนจะหายได้ยังไงอยู่ตรงนี้ตัวเป็น ๆ ตรงหน้าพี่เนี่ย” ริมฝีปากเจือสีหวานยกสูงเหมือนคนอารมณ์ดี นัยน์ตาประกายไม่เหลือเจือแววเสียใจ สวนทางกับเสียงร้องไห้เมื่อคืนชวนให้ชายหนุ่มค้นหา เขาจ้องเธอชัด ๆ โดยเฉพาะในดวงตาประกายน้ำตาลอ่อน แต่แล้วใจแกร่งเหมือนถูกโจมตีด้วยความรู้สึกบางอย่างจนต้องเบือนหน้าหนีเธอ “โอเค… พี่เพ้อประสาทไปเองแหละ” “อื้อ เพ้อ” “ขอโทษนะเรื่อง…” “ฮ่า ๆ ช่างเหอะ เทียนลืมไปหมดแล้ว” เธอโบกไม้โบกมือพลางยิ้มขำ “อาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวต้องเข้าไปดูร้านวันนี้ออร์เดอร์ลูกค้าเยอะมาก เจอกันค่ำ ๆ นะพี่ลม” พูดจบแล้วร่างบางก็หมุนตัวเข้าห้องน้ำทันทีทิ้งพายุยืนอึ้งคนเดียว หลายชั่วโมงถัดมา… ในช่วงเวลาเกือบสิบโมงกว่ามือนุ่มเลี้ยวรถญี่ปุ่นคันเล็กเข้าจอดบริเวณลานกว้างของร้านขนมไทยแห่งหนึ่งในตัวเมือง ‘เรือนปั้นหยา’ คือร้านขนมขนาดกลางซึ่งตกทอดมาตั้งแต่รุ่นคุณย่าจนปัจจุบันเทียนหอมคือผู้สืบทอดดูแล “พี่เทียน” ทันทีที่ประตูไม้เปิดออกเสียงโมบายหอยที่ตกแต่งไว้ก็กระทบกันจนเกิดเป็นจังหวะไพเราะ หญิงสาวยิ้มให้ดาวเหนือ ผู้จัดการร้านเป็นคนแรกและไม่ลืมเผื่อแผ่รอยยิ้มไปยังพนักงานคนอื่นเช่นกัน “วันนี้มาสายจังเมื่อคืนปีใหม่หนักเหรอคะ พี่เทียนเคานต์ดาวน์ที่ไหนเหนือยังไม่เห็นพี่ส่งภาพมาอวดกันบ้างเลย” “…ไม่มีอะไรพิเศษหรอกเหนือ เมื่อคืนพี่หลับก่อนได้ยินเสียงพลุซะอีกเหนื่อยโคตร ๆ เหนือก็รู้ก่อนวันปีใหม่ทีไรออร์เดอร์ในร้านลูกค้าเยอะตลอด” เธอแก้ต่างพลางมองรอบข้างเพื่อตรวจตราความเรียบร้อย จะให้บอกลูกน้องได้อย่างไรล่ะว่าเมื่อคืนเธอน่ะแทบหลับไม่ลง เพราะใครบางคนกวนไม่หยุดหย่อน แถมยังทำให้เสียน้ำตาจนต้องหาแผ่นมาสก์มาโปะบดบังความเศร้าตั้งแต่เช้า “แสดงว่าเมื่อคืนพี่อดฉลองปีใหม่อะดิ” “อื้อ พี่หลับก่อนเที่ยงคืน” “โหเบื่อตายเลยพี่ สามีพี่ออกจะสายปาร์ตี้นะเหนือเห็นคุณลมเที่ยวไม่พักเลยอะ พี่สองคนนี่ต่างกันมากถ้าเหนือไม่รู้จักพี่คงไม่รู้ว่าสามีพี่คือไฮโซ” “จะว่าพี่โลโซงี้” เธอถามกลับพลางกลั้วหัวเราะเชิงขำขัน “ไม่ใช่สิพี่ดูเป็นกุลสตรีไง วัน ๆ ยุ่งแต่กับงานส่วนสามีพี่ดูทรงแบดบอยชอบแต่งรถแล้วก็เที่ยวผับไม่เว้นวันหยุดราชการ เอาจริง ๆ เหนือแอบหมั่นไส้เขานะผู้ชายอะไรทำตัวเหมือนโสด” “พี่ลมจามไม่หยุดแล้วมั้งถูกเหนือนินทาซะยับเลย” “นิดหน่อยเอง ก็เหนือเป็นห่วงพี่เทียนนี่” ดาวเหนือเอ่ยก่อนเอนเข้ามาออดอ้อน ถูไถใบหน้าเบา ๆ บริเวณลาดไหล่บางทำทีท่าไม่ต่างกับลูกแมว ทั้งคู่คุยกันต่ออีกไม่นาน เทียนหอมก็หมุนตัวเดินตรงดิ่งเข้าครัวเพราะต้องช่วยนวดแป้งเพื่อทำขนม กิจวัตรประจำวันของเธอมักวนเวียนที่ร้านเรือนปั้นหยาไม่ค่อยมีอะไรแปลกใหม่ พอเข็มนาฬิกาเดินใกล้เที่ยงเมื่อไหร่คนตัวเล็กจะกดเข้าแอปพลิเคชันสีเขียว ติดต่อไรเดอร์เพื่อออร์เดอร์อาหารตามสั่งมากินกับน้อง ๆ ในทีม หลังจากนั้นเวลาช่วงบ่ายถ้าไม่ดูแลลูกค้า หญิงสาวก็จะขลุกอยู่ในครัวจนกระทั่งเย็นเพื่อรอปิดร้าน ชีวิตธรรมดา ๆ ของแม่ค้าขนมอย่างเธอไม่มีสีสันอะไรให้น่าตื่นเต้นนัก ช่างแตกต่างกับพายุจนไม่น่าเชื่อว่าทั้งสองจะสามารถมาบรรจบกันได้… ถ้าไม่มีเหตุการณ์วันนั้น สถานะสามีภรรยาในวันนี้คงไม่มีทางเกิดขึ้นแน่! สองปีก่อน… “ไอ้ลมแกตื่นเดี๋ยวนี้ลุกขึ้นมาคุยกับฉันให้รู้เรื่อง!!” เสียงตวาดลั่นของคุณหญิงนวลทองดังสนั่นห้องนั่งเล่นบริเวณชั้นล่างของคฤหาสน์ “ไอ้ตัวดีตื่นมาเดี๋ยวนี้!!” หล่อนคว้าแก้วน้ำใกล้มือสาดใส่ลูกชายซึ่งนอนหลับเป็นตายโดยไม่รู้ว่าเมื่อคืนเกิดเรื่องใหญ่เข้าแล้ว ซ่า! “โอ๊ย! อะไรของแม่เนี่ย” พอสัมผัสความเปียกชุ่มชายหนุ่มจึงยอมเปิดตาแต่ยังตอกกลับมารดาด้วยท่าทีรำคาญ เมื่อคืนพอปาร์ตี้จบแล่นไปต่อกิจกรรมเข้าจังหวะกับลลิตาในสระน้ำแล้วมาต่อข้างสระจนเกือบสว่าง กว่าเจ้าหล่อนจะยอมกลับบ้านก็เกือบหกโมงเช้า ไฮโซหนุ่มพึ่งได้นอนราวสี่ชั่วโมงกว่าเอง “อะไรงั้นเหรอ ฉันละอยากตีแกให้ตายจริง ๆ แหกตาดูสิเห็นข่าวยัง ภาพแกกอดยายลิตาหน้าบ้านขึ้นหน้าหนึ่งทุกฉบับ ลงทุกเพจ แกยังจะให้ฉันใจเย็นยังไงไหวดูสภาพพวกแกด้วย!” นวลทองปาหนังสือพิมพ์ใส่หน้าคนไม่สำนึกสุดแรง ภาพทั้งสองในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ยกอดกันหน้าคฤหาสน์เมื่อเช้าถูกพาดหัวข่าวเด่นหราจนหล่อนหน้ามืด “แกก็รู้ว่าแม่นั่นมีแฟนแล้ว แกยังจะยุ่งด้วยอีก มีสมองหรือเปล่าไอ้ลม” “คุณป้าคะ… เทียนว่าใจเย็น ๆ ก่อนดีกว่าค่ะ พี่ลมคงไม่รู้ว่าโดนแอบถ่าย” เทียนหอมซึ่งยืนอยู่ข้างนวลทองแต่แรกตัดสินใจเอ่ยปากห้ามทัพ เพราะกลัวเหตุทะเลาะจะบานปลายจนเกินเลย แท้จริงวันนี้เธอมีนัดคุยกับท่านเรื่องขนมที่จะใช้ในงานฉลองวันเกิดแต่ดันเกิดเรื่องพายุเสียก่อน “โธ่หนูเทียน มันก็รู้อยู่ว่าแม่นั่นเป็นคนดัง แต่มันแรดไงเลยห้ามใจไม่อยู่ นี่แกรู้ไหมไม่ใช่แค่ภาพกอดกันนะยังมีคนส่งข้อความให้ฉัน พวกแกจูบกันหน้าบ้านใช่ไหมไอ้ลม!” “บัดซบฉิบหาย อย่าให้รู้นะว่าใคร” พายุสีหน้าเครียดจัดเมื่อได้ยิน “หึ ๆ ทีนี้ละเป็นเดือดเป็นร้อนสำนึกขึ้นมารึยังล่ะ” “แม่เอาเวลาที่บ่นผมมาช่วยกันแก้ปัญหาดีกว่าไหม ผมขอดูภาพนั้นชัด ๆ หน่อยอาจแก้ตัวได้ว่าตัดต่อ” “คนสมัยนี้กินข้าวนะไม่ได้กินหญ้า ใครจะเชื่อแก” คุณหญิงผู้ดีหัวเราะเมื่อได้ยิน ขบขันในคำพูดไม่ต่างจากเด็กของลูกชาย พายุฉลาดทุกเรื่องแต่ดันตกม้าตายเพราะผู้หญิงคนเดียวแท้ ๆ เล่นเอาคนเป็นแม่ปวดหัวไม่เว้นวัน “นัวกันขนาดนั้นต่อให้โง่แค่ไหนก็ดูออกว่ากินกันไม่รู้ต่อกี่ครั้งแล้ว” “แม่ใช่เวลาจะมาแซะผมไหม!!” “ตอนนี้แกมีทางเลือกแค่อย่างเดียวคือรับข้อเสนอของฉัน” “ข้อเสนอ?” พายุเลิกคิ้วตั้งคำถาม “แต่งงานกับหนูเทียนเพื่อล้างข่าวคาว ๆ ของแกซะ” “แม่!!” “คุณป้าคะ!!” สองหนุ่มสาวพูดโพล่งพร้อมกันแม้จะไม่ได้นัดหมาย “แต่เทียนไม่…” “หนี้ของแม่หนูเทียนที่เคยติดไว้ป้ายกให้หมดเลย ที่ดินตรงเรือนปั้นหยาที่เอามาจำนองก็ด้วย…” “…” “แต่ขออย่างเดียวช่วยแต่งงานกับตาลมทีนะลูก มีแค่หนูเทียนเท่านั้นที่ป้าไว้ใจ” “…” เทียนหอมเหลือบสังเกตพายุก็เห็นเขากำหมัดแน่นแล้วกัดฟันกรอดแต่ไม่ปฏิเสธ “ป้าสัญญาจะให้หนูเทียนเสียเวลาไม่นาน อย่างน้อยก็จนกว่าตาลมมันจะเป็นผู้เป็นคนหรือรักใครจริง ๆ จัง ๆ นะหนูเทียนป้าขอร้อง” เกิดความเงียบในห้องนั่งเล่นชั่วขณะกระทั่งสุดท้ายเทียนหอมก็ตัดสินใจได้ “ก็ได้ค่ะ เทียนตกลง” พอเธอตกลงส่วนลูกชายตัวดีไม่พูดอะไรต่อ คุณหญิงนวลทองจึงเริ่มจัดการทุกอย่างตามที่เห็นสมควรทันที หล่อนจ่ายเงินก้อนโตเพื่อปิดข่าวนั่นต่อด้วยประกาศเรื่องแต่งงานของพายุและเทียนหอมพร้อมกัน เพราะข่าวฉาวในครั้งนั้นทำให้เธอกลายเป็นสะใภ้หมื่นล้าน ทั้งที่คุณสมบัติต่าง ๆ ไม่เหมาะสมจะเคียงคู่กับผู้ชายอย่างเขาเลยสักนิดเดียว!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more