บทที่ห้า
2054 Words
“เทียนอย่าลืมกินยาคุมนะ เมื่อคืนพี่ไม่ได้ป้องกัน” ซูเปอร์คาร์คันหรูเลี้ยวเข้าอาณาเขตคฤหาสน์กว้าง ชายหนุ่มเอ่ยพลางผ่อนฝีเท้าเชื่องช้าแล้วล้อทั้งสี่ข้างก็หยุดหมุนพอดี
“ค่ะ พี่ลมไม่ต้องห่วง” เทียนหอมยิ้มรับคล้ายไม่รู้สึกอะไร แต่ใจข้างในน่ะบอบช้ำพอสมควร แม้มีสถานะสามีภรรยาค้ำคออยู่แต่เธอก็รู้ว่าพายุไม่มีทางจริงจังกับความสัมพันธ์ข้ามคืน
“เรื่องเมื่อคืนเทียนรู้พี่ไม่ได้ตะ…”
“พี่ตั้งใจ” นิ้วชี้จรดกลางริมฝีปากอิ่ม
“แต่เทียนเข้าใจใช่ไหมการมีลูกมันคือเรื่องใหญ่มากสำหรับผู้ชายอย่างพี่ และตอนนี้พี่ก็คิดว่าตัวเองยังไม่พร้อม”
“เทียนเองก็ไม่มีทางให้เรื่องนี้เกิดขึ้นเหมือนกัน” ไม่ใช่แค่เขาไม่พร้อมฝ่ายเดียว หญิงสาวเองหากไม่แน่ใจว่าได้ครอบครองทุกพื้นที่ของหัวใจชายตัวโต เธอก็ไม่ยอมให้ลูกเกิดมาเพื่อเป็นบ่วงคล้องพ่อแม่ไว้แม้ไม่รักเด็ดขาด
“เก้าโมงครึ่งแล้วเทียนต้องเข้าไปดูร้าน ถ้าพี่ลมไม่มีอะไรจะพูดต่อแล้วงั้นขอตัวก่อนนะ”
“เดี๋ยว” เขารั้งเรียวแขนขาวจนร่างบางปลิวเข้าใกล้ ชายหนุ่มอาศัยจังหวะทีเผลอโน้มปากหยักฉกฉวยความหอมหวานของพวงแก้มแดงปลั่ง
“ขับรถดีๆ นะคืนนี้พี่จะรอ” คนตัวเล็กหัวใจสั่นไหวรุนแรง เธอผละห่างเขาราวของร้อน ถ้าขืนใกล้พายุกว่านี้คงไม่วายหลงเสน่ห์ชายหนุ่มยิ่งกว่าเดิม แค่แอบรักแถมพ่วงสถานะเมียแต่ไม่มีสิทธิ์สักอย่างก็ช้ำใจทุกวัน
“เลิกแกล้งเทียนเดี๋ยวนี้นะ!”
“ไม่แกล้ง…” แววตาพราวระยับจดจ้องเธอไม่วางตา
“แต่เอาจริง!” คำพูดห่าม ๆ สองแง่สองง่ามของเขาไม่ต้องบอกความหมายก็รู้ได้ทันทีว่า ‘เอาจริง’ ที่ว่าสื่อถึงอะไร
คนลามกเอ๊ย!
พายุมองยายแก้มป่องไม่วางตากระทั่งรถญี่ปุ่นคันเล็กแล่นออกนอกรั้วคฤหาสน์ ความคิดบางอย่างก็ผุดขึ้นกลางสมองทันที มือสากหยิบโทรศัพท์พิมพ์ข้อความส่งให้ผู้จัดการโชว์รูม เขาออร์เดอร์รถยี่ห้อดังให้เทียนหอม เพราะเธอคือเมียทายาทนำเข้าสปอร์ตคาร์ชื่อดังจะปล่อยให้ใช้รถเก่า ๆ ได้อย่างไร ไฮโซหนุ่มถอนหายใจพลางคิดอย่างไร้สาระ ไม่ใช่แค่หน้าตาทางสังคมอย่างเดียวแต่เขาห่วงความปลอดภัยเธอด้วย รถคันนั้นเห็นใช้อยู่ตั้งนานไม่รู้ตรวจเช็กสภาพบ้างหรือเปล่า
ก๊อก ก๊อก!
ไม่ทันดับเครื่องยนต์เสียงเคาะกระจกดัง ๆ เรียกให้พายุหันไปสนใจ พอเห็นหน้าผู้มาใหม่คิ้วเข้มก็ขมวดปมใหญ่ทันที
“แม่กลับจากเที่ยวตอนไหน”
“เมื่อคืน” ท่านตอบเสียงเขียว เดิมทีคุณหญิงนวลทองตระเวนเที่ยวยุโรปร่วมสองเดือน ท่านจองทริปล่องเรือเพื่อเยือนตามเมืองต่าง ๆ กับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน
“แล้วทำไมไม่โทร.หา ผมจะได้ขับรถไปรับที่สนามบิน”
“โธ่พ่อคุณ ฉันซึ้งน้ำตาไหลเลยเนี่ยลูกชายบอกว่าจะไปรับ”
“คำพูดแม่นี่แปลกขึ้นทุกวันนะ”
“ไม่เท่าแกหรอก”
“หมายความว่าไง ผมแปลกตรงไหน” พายุเอนกายพิงประตูรถด้วยท่าทีสบายใจเฉิบ
“เมื่อกี้แกทำอะไรลูกสาวฉันไอ้ลม!” คุณหญิงนวลทองหวีดร้องเมื่อเส้นความอดทนสิ้นสุด ท่านก็พุ่งหยิกท่อนแขนกำยำผ่านเนื้อผ้าแรง ๆ จนบุตรชายตัวแสบโอดครวญ
“โอ๊ยแม่ผมเจ็บนะ ลงไม้ลงมือทำไมเนี่ย นางยักษ์ที่ไหนเข้าสิง”
“แค่นี้ยังน้อยไป แกกำลังหลอกน้องใช่ไหมไอ้ลม ฉันเคยบอกนี่ถ้าไม่จริงจังห้ามยุ่งกับน้องหรือแกไม่เคยแคะขี้หู คำพูดฉันมันถึงไหลเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา!”
“แม่รู้ได้ไงว่าผมยุ่งกับเทียน?”
“ก็ฉัน…”
“แม่ตาไม่ดีแล้วละ มันไม่มีอะไรทั้งนั้น เมื่อกี้ผมเห็นอะไรติดหน้าลูกสาวแม่ ผมด้วยความหวังดีเลยช่วยเอาออกให้เฉย ๆ” เขาโกหกหน้าตายตามประสาคนหัวไวจึงไม่เผยพิรุธใดให้มารดาจับได้
“แกแน่ใจ”
“ชัวร์ ลูกสาวแม่ไม่ใช่สเป็กผม แม่ก็รู้อย่างผมน่ะต้องดู้ม ๆ” พายุบีบมือทั้งสองข้างทำท่าทางล้อเลียนคำว่า ‘ดู้ม ๆ’ แล้วระบายหัวเราะ
“ไอ้…” นวลทองไม่รู้จะสรรหาคำไหนก่นด่าลูกชายตัวแสบ หล่อนเห็นมันผิวปากฮัมเพลงสบายใจแล้วหันหลังให้ก็แอบค่อนขอดเงียบ ๆ วันใดถ้าเกิดพายุหลงรักเทียนหอมเมื่อไหร่ หล่อนจะคอยดูน้ำหน้าคนกลืนน้ำลายตัวเอง!
ด้านหญิงสาวกว่าจะมาถึงร้านก็ราว ๆ สิบโมงกว่าไม่ขาดไม่เกิน แม่ค้าหน้าหวานระบายยิ้มทักทายพนักงานรอบข้างแล้วตรงเข้าครัวเพราะวันนี้มีออร์เดอร์เยอะ
เธอยุ่งกับการนวดแป้งและเตรียมวัตถุดิบต่าง ๆ เพื่อทำขนม ร่างบางวุ่นอยู่หลังร้านกระทั่งเที่ยงกว่าออร์เดอร์ที่ต้องนำไปส่งลูกค้าคนสำคัญก็ถูกบรรจุใส่กล่องแล้วส่งออกไป
“พี่เทียนหิวยัง เหนือสั่งสุกี้ทะเลให้แล้วกินเลยปะ” ดาวเหนือหิ้วถุงอาหารกลางวันวางไว้ตรงหน้าเทียนหอม หล่อนเอ่ยปากชวนเพื่อรอรับประทานพร้อมกัน
“แต๊งกิ้วนะเหนือ ท้องพี่ร้องหนักมากยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้า”
“อ้าว ทำไมอะพี่ วันนี้ตื่นสายเหรอ” ผู้จัดการขมวดคิ้วถามด้วยสีหน้าใคร่รู้ ปกติแล้วเทียนหอมมักจัดการตัวเองเรียบร้อยก่อนมาร้านทุกครั้งแต่ในวันนี้เข้าร้านเลตกว่าปกติเกือบครึ่งชั่วโมง แสดงว่าเมื่อคืนต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นแน่ แถมพอสังเกตดี ๆ ใต้ตาเธอก็ดำคล้ำประหนึ่งคนพักผ่อนไม่เพียงพอ นั่นยิ่งทำให้ดาวเหนือเป็นห่วง
“…กลับไปพักไหมพี่” หล่อนแนะนำอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
“เหนือรู้ว่าเย็นนี้พี่มีนัดกับเชฟโจ้แต่เหนือว่า…”
“พี่โอเคแหละ เหนือก็รู้นี่ว่านัดวันนี้สำคัญกับพี่มากแค่ไหน”
“ก็ใช่แต่เหนือ…”
“ไม่ต้องเป็นห่วงพี่ไหวจริง ๆ เมื่อคืนนอนหลับไม่ค่อยสนิทเท่าไร เหนืออย่ากังวลเลย” เจ้าของร้านคนงามลูบไหล่ดาวเหนือก่อนยิ้มเบา ๆ คล้ายกำลังจะบอกว่าเธอไม่เป็นไร อย่างไรนัดหมายเย็นนี้ก็มีความสำคัญกับเทียนหอมเหนือทุกอย่าง หญิงสาววางแผนเรื่องนี้มายาวนาน เธอต้องพบ ‘จิรันต์’ หรือ ‘เชฟโจ้’ เพื่อสานต่อความฝันให้จงได้!
สีผืนฟ้ายามเย็นผันเปลี่ยนเจืออ่อนลง แสงสว่างไสวของดวงอาทิตย์นวลลออส้มอ่อนสลับชมพู ล้อรถญี่ปุ่นคันเล็กก็หยุดสนิท ณ ลานกว้างข้างสวนอาหารแถบชานเมือง กว่าจะมาถึงที่นี่เทียนหอมใช้เวลาเดินทางร่วมสามชั่วโมงเหตุจากการจราจรติดขัด
มือนุ่มเลื่อนเปิดกระจกบนพวงมาลัยแล้วหยิบลิปมันสีอ่อนเพิ่มสีสันให้ริมฝีปากอิ่มสวย ดวงตากลมโตสำรวจตนเองอีกครั้ง พอพบว่าดูดีแล้วก็ดับเครื่องยนต์แล้วก้าวเข้าข้างในร้านทันที
เจ้าของร่างสูงในชุดลำลองสบาย ๆ ลุกขึ้นยืนเพื่อให้หญิงสาวเห็นตนได้ชัด จิรันต์โบกมือทักทายเทียนหอมพร้อมคลี่ยิ้มจนตาหยี เขาคือเจ้าของฉายาลักยิ้มพี่ละลายโลก เซเลบริตี้เชฟชื่อดังของเมืองไทย
“รถติดน่าดูเลยใช่ปะ” หนุ่มหน้าตี๋ยักคิ้วถาม
“นิดหน่อยค่ะพี่โจ้ แต่เทียนรีบสุด ๆ แล้วนะ ทำพี่รอนานจนเสียเวลาหรือเปล่า” คนขี้กังวลเอ่ย เธอเกรงใจจิรันต์เหลือเกินเพราะตารางชายหนุ่มค่อนข้างยุ่ง ไม่ออกรายการทีวีเขาก็มีสอนลูกศิษย์ที่โรงเรียนทำอาหารของตนเอง
“โอ๊ยคิดมาก วันนี้พี่เคลียร์คิวให้เทียนได้ยาว ๆ ทั้งคืนจะดึกแค่ไหนก็รอได้”
“ขอบคุณนะ งั้นเราสั่งอาหารกันก่อนเริ่มคุยดีไหมคะ”
“โน ๆ พี่สั่งของโปรดเทียนเรียบร้อย สลัดแซมอนอาโวคาโด มื้อเย็นเทียนกินแป้งไม่เยอะพี่จำได้”
“รู้ดีเชียว” ทั้งสองคุยกันไม่นานอาหารแต่ละจานก็ทยอยเสิร์ฟ เทียนหอมรู้จักจิรันต์ตั้งแต่สมัยเรียนปริญญาตรี ชายหนุ่มมีสายรหัสเดียวกันกับสาวน้อย พอเพื่อนในห้องรู้ว่าลุงรหัสเธอคือเดือนคณะสุดหล่อทำเอาอิจฉากันเป็นแถบ ๆ
“เรื่องยื่นขอทุนไปเรียนต่อเทียนคิดดีแล้วใช่ไหม ตอนนี้พี่ว่าร้านขนมเทียนก็กำลังรุ่งนะ เห็นลูกศิษย์พี่ก็เป็นลูกค้าเราหลายคน”
“เทียนอยากลองดูอะพี่โจ้ พี่ก็รู้ความฝันเทียนคือไปต่างประเทศ เทียนอยากเก็บประสบการณ์แล้วเอากลับมาพัฒนาร้าน”
“ก็ดีนะ พี่สนับสนุนแต่เรา…”
“แต่งงาน?”
“อื้อ” จิรันต์พยักหน้าตอบกลับสั้น ๆ
“ถึงแต่งงานแล้วก็ไม่มีปัญหาหรอก เรื่องนั้นเทียนคิดว่าเทียนพอคุยกับพี่ลมได้นะ”
“แน่ใจเหรอ ไม่มีผู้ชายที่ไหนอยากให้เมียตัวเองไปอยู่ไกลสายตาหรอกนะ” เชฟหนุ่มกลั้วหัวเราะกับคำตอบของหญิงสาว แท้จริงการแต่งงานของเทียนหอมกับพายุด้านเขาเองก็ค่อนข้างตกใจ เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเสียจนไม่ทันตั้งตัวเลยสักนิด เมื่อก่อนเคยคิดสารภาพความในใจแต่บัดนี้ถึงพูดไปก็เปล่าประโยชน์ เธอแต่งงานกับชายอื่นแล้ว ส่วนคนแอบรักแต่ปากหนักเช่นเขาก็แห้วตามระเบียบ
“แต่ไม่ใช่ผู้ชายแบบพี่ลม เขาเคยห่วงเทียนที่ไหนไม่มีหรอก”
“แล้วพี่จะคอยดู” สองหนุ่มสาวรับประทานอาหารเย็นต่อพักใหญ่ ทั้งคู่พูดคุยกันด้วยท่าทีสนิทสนมโดยไม่รู้ว่ามีใครบางคนแอบถ่ายทุกอย่างไว้
ติ๊ง!
ภาพภรรยาหมาด ๆ กับชายอื่นถูกส่งเข้าในสมาร์ตโฟนเครื่องบางด้วยฝีมืออดีตคู่ขา
‘สงสัยคืนนี้ลมต้องรอเก้อ’ ลลิตามีวิธียั่วเย้าให้พายุสติขาดผึง เขาพ่นลมหายใจหงุดหงิดพลางลุกขึ้นก้าวเท้าตรงไปยังโซนเคาน์เตอร์บาร์ มือสากรินไวน์ราคาแพงยกจิบเพื่อดับอารมณ์ฟุ้งซ่าน
ปกติไฮโซหนุ่มไม่เคยสนใจเทียนหอม ทำให้ไม่รู้ว่าใครเข้ามาข้องแวะกับเธอบ้าง พอเห็นคาตาแบบนี้ในฐานะสามีควรมีสิทธิ์ขัดหูขัดตาไม่ใช่หรือ แต่ลึก ๆ พายุก็ไม่กล้ายอมรับว่าคาสโนวาอย่างเขากำลังหึงยายแก้มป่อง
เวลานี้คนปากแข็งจึงแค่เพียงรอ… รอจนกระทั่งล่วงเลยเกือบสี่ชั่วโมงก็ได้ยินเสียงรถคันเล็กดับเครื่องผ่านประตูบานใหญ่!
เทียนหอมถือกระเป๋าใบจิ๋วเข้าคฤหาสน์ ใบหน้าระรื่นชัดเจนว่าลืมที่เขาบอกจะรอเสียสนิท ไม่เช่นนั้นเธอคงไม่กลับบ้านดึกเช่นนี้ ทั้งที่ปกติไม่ถึงสองทุ่มหญิงสาวก็ตั้งโต๊ะอาหารเรียบร้อย ไฟสลัวข้างล่างทำเอาคนตัวเล็กไม่ทันสังเกตใครคนหนึ่งที่รออยู่ กว่าจะรู้อีกทียามกำลังก้าวขาขึ้นบันไดแล้วร่างกายถูกกอดจากด้านหลัง
“กะ…”
“พี่เอง” มือสากปิดริมฝีปากอิ่มไม่ยอมให้ส่งเสียง
“ตกใจอะไรขนาดนั้น” เขาพรมจูบเบาๆ บริเวณซอกคอขาวแล้วเลื่อนลงมาขบเม้มข้างใบหู
พอชายหนุ่มหมุนเรียวไหล่เธอให้เผชิญหน้าคนตัวเล็กก็ค้อนขวับมองเขาตาเขียว แววตาไม่พอใจสบตาเขาท่ามกลางความมืด
“เทียนไม่เล่นนะพี่ลม”
“หึ…” ทว่าจอมวายร้ายไหวไหล่ไม่แยแส
“พี่ก็ไม่เล่น” วงหน้าหล่อเหลาพุ่งเข้าใส่เล่นเอาเทียนหอมตั้งตัวไม่ทัน มือนุ่มจำต้องคว้าวงแขนกำยำเพื่อหยัดยืน
“พี่ลม!!”
“แต่เอาจริง” อุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศในคฤหาสน์กว้างนั้นหนาวจัด หากสายตาพราวระยับ คำพูดเน้นย้ำกำลังแผดเผาร่างบางให้ร้อนรุ่ม วงแขนกว้างอุ้มเทียนหอมเดิมดุ่ม ๆ ตรงไปทางห้องนอนเมื่อพูดจบ เขาไม่สนเสียงโวยวายในทีแรกเพราะสุดท้ายรู้แก่ใจ ยังไงตนก็สามารถหาวิธีให้เมียโอนอ่อนผ่อนตามเหมือนเคย!
- Writer
