เมียเช่าของซาตาน

ตอนที่ 4

วิเวียนมองภาพบรรยากาศเบื้องหน้าที่เธอนั้นกำลังถูกจูงมือนำไปส่งให้สามีเธอในอนาคต ถึงแม้จะเป็นการแต่งงานปลอม ๆ แต่มันก็เปรียบเสมือนความจริงสำหรับเธอ เพราะงานแต่งงานครั้งนี้มันเป็นครั้งแรกของเธอนั้นเอง

เธอไม่รู้หรอกว่าคนอื่นที่ทำงานแบบเดียวกันกับเธอพวกเธอเหล่านั้นจะผ่านการแต่งงาน และผ่านการหย่าร้างมาไม่รู้กี่ครั้งแล้วก็ตาม แต่สำหรับเธอมันคือครั้งแรก และตอนนี้เธอรู้สึกตื่นเต้นมาก เธอรู้ว่าเขาเป็นคนมีหน้ามีตาทางสังคมในระดับหนึ่ง แต่ไม่คิดว่าเขาจะโด่งดังและเป็นที่รู้จักมากมายขนาดนี้ งานแต่งที่เธอคิดว่าจะเรียบง่ายและมีแขกเพียงไม่กี่คน แต่กลับกลายเป็นแขกเต็มงานจนเธอรู้สึกประหม่าจนมือไม้สั่นไปหมด

“ยิ้มเข้าไว้สิครับคุณภรรยา” ทันทีที่มือเธอสัมผัสกับมือของเขาชายหนุ่มก็รีบเอ่ยกระซิบข้างหูเพื่อเตือนสติของเธอให้ตื่นตัวอีกครั้ง

วิเวียนยิ้มหวานให้กับเขาและยิ้มให้กับแขกที่มาร่วมงานถึงแม้เธอจะไม่รู้จักพวกเขาก็ตามที แต่เธอต้องแสดงให้สมกับบทบาทว่างานแต่งงานครั้งนี้จัดขึ้น เพราะทั้งคู่ตกหลุมรักกันถึงได้แต่งงานสายฟ้าแลบนี้ขึ้นมา

เบนจามินเมื่อกล่าวคำปฏิญาณจบเขาก็สวมแหวนเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของหญิงสาวทันที และวิเวียนต้องตัวแข็งทื่อเมื่อเขาดึงเธอเข้าไปจูบ

“ผ่อนคลายสิ คุณอยากให้คนเขารู้กันเหรอว่าเราไม่ได้รักกัน” ชายหนุ่มดุเล็กน้อยเมื่อถอนจูบจากริมฝีปากอวบอิ่ม

วิเวียนเม้มปากแน่นและดึงชายหนุ่มเข้ามาจูบอีกครั้งจนแขกต่างร้องอื้ออึงและตบมือกันสนั่น และก็ตามด้วยเสียงหัวเราะของพ่อสามีเธอที่หัวเราะชอบใจจนเธอแอบเขินเล็กน้อยแต่ก็พยายามฝืนยิ้มออกมา

เบนจามินยิ้มเล็กน้อยเพราะเขาเองก็รู้สึกพึงพอใจกับการกระทำของหญิงสาวเช่นกันค่อยคุ้มกับเงินที่เสียไปหน่อย เพราะค่าตัวเธอไม่ใช่ถูก ๆ กว่าจะได้มา

“ถึงเวลาเข้าห้องหอแล้วละ” ชายหนุ่มกระซิบเสียงแหบพร่าเล็กน้อยจนขนหลังหูลุกตั้งชันด้วยความขนลุกกับความเสียววาบหวามแปลก ๆ

“คะ ค่ะ” เธอพยายามทำให้น้ำเสียงของตัวเองปกติแต่มันกลับแอบสั่นจนทำให้เธออับอายกับความไม่ประสีประสาและความไม่เป็นมืออาชีพของเธอ

“มีหลานให้พ่อไว ๆ นะลูกสะใภ้” โทมัสกล่าวด้วยน้ำเสียงอบอุ่น และหันมาทำเสียงขรึมใส่ลูกชายตัวเอง “ฉันก็หวังว่าแกจะมีน้ำยาทำหลานให้ฉันได้นะ”

ตาแก่นี่ได้ทีปากดีไม่หยุดเลย

“ภายในปีนี้พ่อฟังข่าวดีได้เลย” ชายหนุ่มพูดอย่างมาดมั่น เพราะเขาแน่ใจไม่เกินสามเดือนนี้หญิงสาวต้องตั้งท้องลูกของเขาแน่นอน

“ฉันจะเตรียมของต้อนรับหลานเป็นอย่างดีเลยถ้าแกทำได้” โทมัสยิ้มและมองลูกสะใภ้อย่างปลื้มปีติและอวยพรให้อีกครั้งก่อนที่จะเดินออกไปเพื่อให้เจ้าบ่าวและเจ้าสาวมีเวลาร่วมกัน

“ถึงเวลาทำหน้าที่อย่างที่สองของคุณแล้ว” เบนจามินเอ่ยและผลักให้หญิงสาวเดินถอยหลังไปที่เตียงจนเธอเดินเข้ามาติดตรงมุม มือหนาจึงผลักเธอนอนลงไปบนเตียงและตามเข้ามาทาบทับ

วิเวียนไม่มีการต่อต้านใด ๆ เพราะสิ่งนี้ก็คือหน้าที่อย่างที่สองของเธอตามที่ชายหนุ่มพูด และเงินที่เขาให้มาก็ทำให้น้องชายของเธอรอดพ้นจากอาการวิกฤตได้ และตอนนี้ก็อยู่ในช่วงพักฟื้น

มือหนาเลื่อนสัมผัสไปตามร่างกายที่ร้อนผ่าวของหญิงสาวอย่างช้า ๆ เขาพยายามใจเย็นเพราะรู้ว่าหญิงสาวยังไม่เคยผ่านเรื่องอย่างว่ามาก่อนตามประวัติที่ได้มา

ยามเมื่อมือหนาสัมผัสไปตามร่างกายวิเวียนมีอาการตัวสั่นและเกร็งเล็กน้อยตามธรรมชาติของร่างกาย ถามว่าเธอกลัวไหม ใช่เธอกลัวและประหม่ามาก

“ผ่อนคลายวิเวียน” ชายหนุ่มพูดเสียงเบา และเหมือนจะเป็นครั้งแรกที่เขาพูดอ่อนโยนกับเธอ

เมื่อได้ฟังเสียงอันอ่อนโยนที่ปลอบประโลมเธอจึงหายเกร็งและเริ่มปล่อยให้ร่างกายเป็นไปตามธรรมชาติที่ควรจะเป็น

แต่เธอต้องเกร็งขึ้นมาอีกเล็กน้อยเมื่อปากหยักเข้ามาบดจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างอ้อยอิ่งและนุ่มนวล และเริ่มหนักหน่วงและร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอหายใจไม่ทัน

เบนจามินบีบปลายคางเล็กให้เธอยอมเผยอปากเพื่อให้เขาแทรกลิ้นร้อนเข้าไป และในที่สุดความพยายามของเขาก็เป็นผลเมื่อปากอวบอิ่มยอมเผยอออก เขาไม่รอช้าสอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากของเธอและคว้านต้อนดูดลิ้นเล็ก และดูดปากเธออย่างหื่นกระหาย

มือหนาหนึ่งข้างบีบเต้างามและนวดคลึงไปมา วิเวียนรู้สึกเสียววาบที่ท้องน้อยมากจนเธอต้องแอบแขม่วท้องเล็กน้อย

“อึก!” วิเวียนเปล่งเสียงออกมาในลำคอเมื่อเขายังคงจูบปากเธอไม่ยอมหยุด และจูบอย่างหนักหน่วงจนทำให้เธอรู้สึกเคลิ้มไปกับสัมผัสที่แสนชำนาญของเขา

“ยกตัวขึ้นวิเวียน” ทันทีที่เขาสั่งร่างเล็กจึงยอมยกตัวขึ้นเล็กน้อยตามคำสั่ง เบนจามินแสยะยิ้มอย่างถูกใจเมื่อหญิงสาวทำตามเข้าสั่งแต่โดยดี และเขาไม่รอช้ารูดซิปชุดเจ้าสาวที่เป็นเกาะอกออกและดึงทิ้งไว้ที่พื้นโดยไม่สนใจว่าชุดนั้นจะราคาแพงแค่ไหน เพราะตอนนี้อารมณ์ใคร่มันมาเต็มและเขาต้องปลดปล่อยมันใส่ร่างกายของหญิงสาวให้โดยเร็วที่สุด