ปัง! ปัง!
เสียงเคาะประตูรุนแรงตามอารมณ์เมื่อคนด้านในยังไม่ยอมเปิดประตูออกมา เบนจามินเลยลองกดรหัสผ่านอันเก่าที่เขารู้ดูและมันก็เปิดได้
เบนจามินเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่บึ้งตึง แววตาของเขาแข็งกร้าวเย็นชา เขาไม่เคยโมโหขนาดนี้มาก่อนเลย แต่คราวนี้มันเกินจะทนเขาจึงเลือกมาที่นี่
“คริสติน่า” เบนจามินตะโกนเรียกชื่อเจ้าของห้องเสียงดังตามอารมณ์ที่กรุ่นโกรธ
หญิงสาวในชุดคลุมผ้าไหมชั้นดีสีแดงเข้มกำลังนั่งทาเล็บมือซึ่งเป็นสีเดียวกับชุดด้วยท่าทีที่เรียบนิ่งและสบาย เธอหันมายิ้มหวานและนั่งไขว่ห้างโชว์สัดส่วนด้านในของตัวเองให้ชายหนุ่มดู
“ลมอะไรหอบที่รักมากันค่ะ หรือคิดถึงกันขึ้นมา” เธอยิ้มและสาวเท้าเข้ามาใกล้ใช้มือลูบไล้ไปตามร่างกายของชายหนุ่มอย่างช้า ๆ
เบนจามินกัดฟันกรอดจนขึ้นเป็นสันนูน ถ้าผู้หญิงคนนี้เป็นผู้ชายเขาคงต่อยเธอนอนสลบไปนานแล้ว
“เธอทำแบบนั้นทำไม”
“ทำอะไรคะ คริสติน่าไปทำอะไร” เธอเฉไฉและยังคง
