ขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกว่ามีอีกร่างกายกำยำกำลังก่ายกอดปกป้องหล่อนเอาไว้ ทุกคืนพ่อเลี้ยงคาร์สันจะเข้ามานอนด้วย
น้ำหวานยังจดจำได้ถึงความรู้สึกตอนที่แผ่นหลังของหล่อนชิดกระชับอยู่กับแผงอกอบอุ่นของเขา
น้ำหวานหลงรักเสียงผิวปากของพ่อเลี้ยงในตอนเช้า หล่อนคุ้นเคยกับการได้ยินเสียงเขายืนฉี่ลงชักโครกดังแว่วออกมาจากห้องน้ำทุกเช้าจนกลายเป็นความผูกพัน
ทุกๆ เช้าลมหายใจอุ่นๆ ของพ่อเลี้ยงรูปหล่อจะรินรดแผ่วเบาอยู่กับต้นคอของหล่อน แต่หลังจากวันนี้... ความรู้สึกเหล่านี้จะไม่มีอีกแล้ว
‘หวานรักพ่อเลี้ยงค่ะ... ฮือๆ... ได้ยินไหมว่าหวานรักพ่อเลี้ยง’
น้ำหวานรำพึงอยู่ในใจ ค่อยๆ คิดทบทวนถึงภาพเหตุการณ์ที่ผ่านพ้นมาเกือบเดือน
สายตาเศร้าแลสำรวจไปทั่วห้องนอนของตัวเองด้วยความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ ให้ตายสิ... ใครจะคาดคิดว่ามันจะเป็นไปได้ ว่าทุกๆ ที่ภายในบ้านหลังนี้หล่อนกับคาร์สันเคยได้ร่วมรักกันแล้วทั้งนั้น ไม่ว่าจะบ
