ร่างน้อยสะท้าน ปากคอสั่นระริก น้ำลายเหนียวหนืดหยดย้อยออกมาจากปากอิ่มสวย
“หิวข้าวไหม คลานตามผัวมาสิจ๊ะเมียจ๋า”
เธอคลานขาสั่นๆ ตามแรงกระตุกของเขา
ร่างน้อยสั่นเครือ สะอื้นบางเบายามดุ้นปลอมทำงานเสียดสีส่ายไปมาอยู่ในร่องสวาท
เธอบอกตัวเองว่าจะอดทน พี่ชายที่น่ารักของเธอต้องกลับมาในสักวัน และวันนั้นเธอกับเขาจะครองคู่กันอย่างมีความสุข
“ปริมจะรอพี่ชายที่แสนดีคนนั้นกลับมานะคะ”
เขาชะงักเมื่อเธอพูดเช่นนั้น แต่ความแค้นบังตา ทำให้เขาสลัดความรู้สึกดีๆ นั้นทิ้งไป
“เมียรักของฉันนั่งคอยอยู่ตรงนี้ก่อนแล้วกันนะ”
เขาบอกให้เธอนั่งรอ กลืนน้ำลายด้วยความหิว เธอนั่งทับส้นเท้า เงยหน้ามองเขาตาปริบๆ มือบางประสานเข้าหากันอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว
“หิวไหม”
เธอรีบพยักหน้าทันที เขามองเมียเด็กที่มองเขาตาปริบๆ สายตาออดอ้อนของเธอทำให้เขาใจอ่อนยวบ
“หิวมากไหม”
ปริมารีบพยักหน้าอีกครั้ง ถ้าเธอไม่ขัดใจเขา เขาก็จะไม่หงุด
