Ep.29
@บ้านเจน
ฉันมาถึงบ้านเกือบจะสองทุ่ม ทั้งๆ ที่ฉันออกจากมหา’ ลัยมาตั้งแต่สี่โมงเย็น ปกติระยะทางจากมหา’ ลัยมาบ้านฉันมันใช้เวลาแค่ชั่วโมงกว่าๆ ได้ แต่วันนี้รถโคตรติด! และที่สำคัญคือฉันนั่งรถเมล์เลยป้ายไปโคตรไกล เพราะมัวแต่เหม่อคิดอะไรที่ควรเลิกคิดได้แล้ว
ตอนแรกก็คิดว่าดีขึ้นมาระดับหนึ่งแล้ว แต่เปล่าเลย...พอเห็นรถเขาวันนี้ก็ทำให้ความรู้สึกฉันจมดิ่งลงอีกครั้ง แค่เห็นรถเองนะ...
ฉันเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าบ้านเพราะไม่กล้าเข้าไป ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ บ้าน มันเปลี่ยนไปเยอะมาก มันดูดีขึ้นเหมือนได้รับการดูแล
ฉันยืนชั่งใจอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปในบ้าน แต่ก็ต้องหยุดตัวเองไว้แล้วมองภาพตรงหน้า ภาพที่พ่อกับแม่ฉันกำลังนั่งกินข้าวแล้วดูทีวีอยู่ด้วยกัน เป็นภาพที่ฉันไม่ได้เห็นมันมานานมาก ฉันยืนมองได้ไม่นานเท่าไหร่ แม่ก็หันมาเห็นฉันซะก่อน
"อ้าวเจนลูก จะมาทำไมไม่บอกก่อน" แม่พูดแล้วลุกขึ้นเดินม
