“ไปกับผมนีน่า”
“ไปไหนเพคะ”
“คาดาร์”
ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง เรียวปากอวบอิ่มเผยอออกจากกันเมื่อประโยคดังกล่าวออกมาจากริมฝีปากได้รูป หญิงสาวคิดว่าตัวเองหูฝาดไป จึงถามซ้ำคล้ายคนโง่งม
“ไปไหนนะเพคะ”
“คาดาร์”
คำตอบเดิมด้วยน้ำเสียงหนักแน่นไร้การลังเลที่ออกมาจากปากของคนสูงกว่าทำให้หญิงสาวส่ายหน้ารัวๆ เพื่อเป็นการปฏิเสธ
“ไม่เพคะ หม่อมฉันไม่ไป”
เธอกับเขาพูดคุยกันเข้าใจแล้วไม่ใช่หรอกหรือ และคนสูงกว่าก็ยอมรับในการตัดสินใจของเธอแล้ว ไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทำไมเขาถึงได้ทำแบบนี้
“หม่อมฉันทูลฝ่าบาทแล้วนี่เพคะว่าหม่อมฉันไม่ปรารถนาจะเข้าพิธีวิวาห์กับฝ่าบาท”
นีน่าไม่ทราบเลยว่าคำพูดของเธอทำให้ความคุกรุ่นที่เคยมีอยู่ก่อนหน้านี้ของชีคหนุ่มเพิ่มพูน เป็นครั้งแรกที่หญิงสาวเห็นกรามแกร่งของเขาบดเข้าหากันจนเป็นสันนูน นัยน์ตาสีน้ำตาลทองสาดประกายเกรี้ยวกราด
“ไม่เคยมีใครปฏิเสธความต้องการของผมได้นีน่า”
“...”
“ผมให
