“เดี๋ยวก่อนครับ คุณวี!” อารอนวิ่งมาดักหน้าเธอไว้อย่างกระหืดกระหอบ เขาต้องวิ่งแบบ 4 x 100 กว่าจะมาถึงตัวเธอได้ เขาเห็นหลังเธอไวๆ ตัดสินใจไม่ผิดเลยจริงๆที่วิ่งตามมา
“คุณอารอน วีตกใจหมดเลยค่ะ” ดีที่เป็นอารอน ถ้าเป็นแพทริกเธอคงทำตัวไม่ถูกแน่ ตั้งแต่อารอนไปรับเธอออกมาจากบ้านของแพทริกวันนั้น เธอก็ยังเจอกับอารอนอยู่บ้าง รวมถึงปรียาภัทรเพื่อนสนิทของเธอด้วย แต่เธอไม่ได้บอกว่าเธอพักอยู่ที่ไหน รวมถึงขอร้องทั้งคู่ไม่ให้บอกใครเรื่องของเธอ เธอยังไม่พร้อมเผชิญหน้ากับแพทริกจริงๆ
“คือผมจะบอกว่า แพทริกจำ...” อารอนพูดไม่ทันจบ วีรณาก็รีบพูดแทรกขึ้นมาก่อน
“ขอโทษนะคะ วีต้องไปแล้ว” เธอบอกลาเขาอย่างเสียมารยาท เธอรู้อยู่แล้วว่าแพทริกยังจำเธอไม่ได้ ไม่รู้ว่าอารอนจะมาตอกย้ำซ้ำเติมเธออีกทำไม วีรณาเร่งฝีเท้าให้พ้นจากอารอนอย่างรวดเร็ว
“คุณวี! เดี๋ยวสิครับคุณวี” วีรณาเดินลับสายตาเขาไปแล้ว เขาพลาด เป็นอย่างนี้ทุกทีสิ
