เปลือกตาบางกำลังจะปิดลงอยู่รอมร่อ เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น เธอตกใจสะดุ้งแทบจะตกจากเก้าอี้ แล้วรีบลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนเตียงนอน อดแปลกใจไม่ได้ว่าใครกันที่โทร.มาหาเธอแต่เช้าขนาดนี้ ปกติไม่ค่อยจะมีใครโทร.หาเธอมากนัก จะว่าเป็นข้าวหอมก็ไม่น่าจะใช่ เพราะอยู่ห้องตรงกันข้ามนี่เอง ถ้ามีอะไรน่าจะเดินมาหามากกว่า
วีรณาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูแล้วพบว่าเป็นเบอร์ของแพทริก อาการใจสั่นระรัวเริ่มเล่นงานเธออีกครั้ง นี่ขนาดไม่ได้เจอตัวเป็นๆยังเป็นเอามากขนาดนี้ เธอจะทำอย่างไรดี ขณะที่วีรณากำลังจดๆจ้องๆว่าจะรับหรือไม่รับดีเสียงเรียกเข้าก็เงียบหายไปซะก่อน เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก ตั้งใจอยู่แล้วว่าจะเลิกติดต่อกับเขาเพราะเกรงว่าจะตกหลุมรักเขาจนถอนตัวไม่ขึ้น
เธอกำลังจะวางโทรศัพท์มือถือไว้ที่เดิมแต่ยังไม่ทันจะได้วางเสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นมาอีก เป็นเบอร์แพทริกโทร.เข้ามาเหมือนเดิม ใจหนึ่งเธอก็อ
