มาลินกดวางสายจากคนโรคจิต หลังจากก่นด่าผู้ชายเจ้าเล่ห์ ร้ายกาจคนนั้นด้วยอารมณ์หงุดหงิด หญิงสาวเกลียดที่เขาฉวยโอกาสกดจูบเร่าร้อน ปากแดงบวมเจ่อยังคงติดตรึงสัมผัสร้อนแรงไม่จางหาย
‘บ้าจริงยายลิน แกไม่ควรหลงใหลรสจูบกับผู้ชายกวนประสาทอย่างนายปราการ เธอจะมาลืมคนดีๆ อย่างปราชญ์ไม่ได้’
“ปราชญ์ ปราการโทรมาหาเหรอลูกลิน ทำไมลูกถึงกดวางสายเขาไปเสียล่ะ”
มารดาไม่อยากเชื่อว่าคำพูดจาต่อว่าผู้ชายกวนประสาทเสียจะออกมาจากปากบุตรสาวหัวแข็งหัวดื้อรั้น มาลินไม่สน
“ก็แค่ผู้ชายประสาทเสียชอบโทรก่อกวนชาวบ้านตอนดึกๆ ดื่นๆ เท่านั้นแหละค่ะ ดึกมากแล้ว คุณแม่กลับไปนอนพักเถอะค่ะ เดี๋ยวคุณพ่อจะออกมาตามนะคะ”
“เอางั้นก็ได้จ้ะ แต่แม่ขอเตือนไว้ ถึงอย่างไรพ่อของลูกลินต้องให้ลูกลินหมั้นหมายกับปริญอยู่ดี”
บัวหอมรู้ว่าลูกสาวคนโตได้นิสัยหัวดื้อหัวแข็ง ไม่ยอมคนมาจากบิดา รายนั้นยอมฟังความรู้สึกของลูกซะที่ไหน อยากได้อะไรก็ต้อง
