มาลินพักฟื้นจากไข้เมื่อตอนสาย จนกระทั่งเวลาหนึ่งทุ่มตรง เธอลืมตาตื่นด้วยความรู้สึกสดชื่น กระปรี้กระเปร่า ทว่าไม่ทันก้าวเดินทำธุระห้องน้ำ เสียงเคาะประตูดังเสียก่อน
“คุณมาลิน เป็นอย่างไรบ้างครับ ผม คลินท์เองนะครับ”
“คุณคลินท์ มีอะไรหรือเปล่าคะ”
มาลินเหลือบมองดูนาฬิกาว่าเวลานี้ไม่ใช่เวลางาน คลินท์จะมาหาเธอทำไมกัน?
“พอดีเจ้านายของผม เจ้าของโรงแรมตัวจริงเดินทางมาถึงที่นี่และเขาอยากพบคุณลิน คุณลินสะดวกไหมครับ เห็นว่าป่วยไม่สบายอยู่” เสียงตะโกนบอกดังจากด้านนอกห้องทำเอามาลินต้องตอบรวดเร็วด้วยความตื่นเต้นที่จะได้เจอเจ้าของโรงแรมตัวจริง
“ลินดีขึ้นเยอะแล้วละค่ะ เดี๋ยวลินตามไปค่ะ คุณคลินท์”
มาลินขอตัวจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่เป็นพิเศษ เธอตื่นเต้นหนักเจอใบหน้าเจ้าของโรงแรมคนนั้น หญิงสาวใช้เวลาแต่งหน้าอ่อนปล่อยผมยาวพร้อมสวมชุดเดรสกระโปรงเหนือเข่าขึ้นเล็กน้อย
อย่างไรเธอต้องทำให้เขาประ
