รถคันโตของกิจแล่นตรงไปยังโรงพยาบาลในตัวเมือง ถึงรถจะพุ่งทะยานด้วยความเร็วเพราะห่วงในอาการของเพื่อนรัก แต่คนขับก็คงมีสติเสมอ ยังคงขับด้วยความระมัดระวัง เพราะไม่อยากให้เหตุการณ์ร้ายเกิดซ้ำอีกรอบ
“หนูนาง เชื่อป้าสิคะ นายต้องปลอดภัย” มือเหี่ยวจับมือบางมากุมไว้เมื่อเห็นว่าเจ้าหล่อนกระวนกระวาย ใบหน้ามีแต่ความเครียด ซึ่งไม่ส่งผลดีต่อเด็กในท้อง พลางคิดว่า ทำไมคนดีๆ อย่างรามันกับช้องนางต้องมาเจอเหตุการณ์ร้ายๆ แบบนี้ด้วย แถมยังมาเกิดเรื่องตอนที่ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น นายของตนกำลังจะสมปรารถนาเรื่องลูก ซึ่งอาจทำให้กำแพงที่ถูกสร้างขึ้นหนาในใจแกร่ง มันพังทลายลงมาบ้าง แต่ทว่ากลับมาเกิดเรื่องร้ายเข้า
“นางเป็นห่วงเขาค่ะ นางกลัว…กลัวว่าจะทิ้งนางไป” คนเสียงเจือสะอื้นพูดขาดๆ หายๆ หัวใจเจ็บเหมือนกำลังจะขาดใจ
“มันต้องปลอดภัยครับคุณนาง เพื่อนผมมันหนังเหนียว ตายยาก” กิจพูดเพื่อทำให้ช้องนางคลายก
