เขาเตรียมใจมาแล้วว่าจะเจอเหตุการณ์แบบนี้ แต่เชื่อว่าหากเขาง้อเธออย่างจริงจัง เขมขิมต้องเห็นใจเขา และให้อภัยเขา เมื่อก่อนเขมขิม ทั้งรัก ทั้งเอาใจเขามากแค่ไหนใครๆ ก็รู้
บรรยากาศรอบตัวเคร่งเครียดขึ้นเมื่อเขมขิมหมุนกลับหลัง ตั้งใจจะเดินลงไปชั้นล่างไม่สนใจอัตมันอีกแล้ว ส่วนอัตมันคว้าตัวหญิงสาวมากอดเอาไว้แน่น
“ขิม เดี๋ยวสิ ขิมให้โอกาศอัตอีกครั้งเถอะ” ใบหน้าของเขาซุกไซ้อยู่ที่แผ่นหลังของหญิงสาวในขณะที่เธอดีดดิ้นเพื่อให้หลุดพ้น และรังเกียจที่อัตมันถึงเนื้อถึงตัวจนรับรู้ได้ถึงสัมผัสที่รัดตรึง
“ปล่อยนะอัต”
เสียงมือที่กำเข้าหากันดังกร๊อบ สายตาที่จ้องเขม็งมายังคนทั้งคู่ในมุมอับไม่สามารถทนนั่งเฉยได้อีก แล้วลุกพรวดขึ้นมา ก่อนจะก้าวตรงมาที่คนทั้งคู่แล้วคว้าร่างของอัตมันเหวี่ยงลงบนพื้น
เสียงห้าวเหี้ยมดังขึ้น “มึงมันก็แค่แฟนเก่า หรือจะเอาวะ”
เขมขิมกำลังจะหวีดร้องด้วยความตกใจ แล้วพบว่าเสียงที่จะร้องอ
