ซาตานหนุ่ม มองสบตากับอีกคนนิ่ง เมื่อครู่เขาเปิดเผยความรู้สึกออกไป เช่นเดียวกับการทิ้งข้อเสนอเอาไว้ โดยใช้ความอดทนของตัวเองเป็นเดิมพัน ชนัญชิดามองสบตากับเขาตอบ จากนั้นเธอก็เหยียดยิ้มเยาะออกมา
"ชีวิตฉันเนี่ย ดีจังเลยเนาะ อยู่ดีๆก็มีกระโถนไว้รองรับอารมณ์.."
ตาคมวูบไหวลงไปเล็กน้อย แต่แค่แว๊บเดียว เขาก็ข่มความรู้สึกแย่ๆเอาไว้ เพราะต่อให้เขาแสดงมันออกไป อีกคนก็มีแต่จะได้ใจ
"ไม่ต้องมาแสดงความน่าสงสาร เพราะฉันไม่สงสารนาย ไม่รักนาย ไม่รู้สึกอะไรกับคนอย่างนายเลย นอกจากเกลียด เกลียด แล้วก็เกลียด"
"ที่ผ่านมา เธอก็อยู่กับคนที่เธอบอกเกลียดมาตั้งนานสองนาน งั้นก็อยู่ด้วยกันต่อไปก่อนก็แล้วกัน.."
เขาก้าวถอยหลังห่าง และตรงไปคว้าสมาร์ทโฟนของเขาที่ทินกรพึ่งนำมาให้ ก่อนจะตัดสินใจต่อสายไปหาลูกน้องคนสนิทอีกครั้ง
"มาเปิดประตูให้ฉัน.."
เขาบอกแค่นั้นก่อนจะวางสาย และไม่ลืมที่จะคว้าสมาร์ทโฟนของอีกคนมายัดใส่ก
