หวัง

1914 Words

ไม่ทันที่เขาจะได้พูดสิ่งใดที่มากมายมากกว่านั้น เช่นเดียวกับเธอ ที่ไม่ทันได้โต้ตอบสิ่งใดกลับมาเช่นกัน ประตูหน้าห้อง ก็ถูกรุกรานโดยการเคาะหนักๆขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งๆที่ไม่น่าจะมีใครมารบกวนเขาในเวลานี้ เขาหันกลับมามองชนัญชิดาอีกครั้ง แต่แค่แว๊บเดียว เขาก็หันไปกระชากประตูให้เปิดออก และพบว่า ทินกร คือต้นเหตุของเสียงเคาะประตู "อีกแล้วครับ" ทินกรบอกด้วยสีหน้าหนักใจ และมองเลยไปที่ผู้หญิงอีกคนเพียงเล็กน้อย แต่แค่แว๊บเดียว เขาก็หันมาจับจ้องที่ผู้เป็นนาย เพื่อรอรับคำสั่งต่อไป "เธออยากรู้ไหม.. ว่าที่ทินกรต้องมาหาฉันดึกๆดื่นๆแบบนี้ ทั้งๆที่เวลานี้ เป็นเวลาที่เขาควรได้พักผ่อน หลังจากที่เหนื่อยมาทั้งวัน เพราะเรื่องอะไร.." ซาตานหนุ่มหันถาม และอีกคนก็ทำเพียงเชิดหน้ากลับมา "นั่นมันไม่ใช่เรื่องของฉัน" "เรื่องของคุณนัญนั่นแหละครับ.." ลูกน้องซาตานโพลงขึ้นมาอย่างทนไม่ไหว ไหนๆก็ไหนๆ เขาขอพูดความจริง ให

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD