ทุกวันอวี้เหวินจิ้งติดตามนางไปทุกหนทุกแห่ง เพื่อจับตาดูนางและไม่ยอมให้นางใกล้ชิดบุรุษไม่รู้จักพอผู้นั้น เขาต้องกันนางออกจากฮ่องเต้ เพื่อสตรีในดวงใจของเขาจะได้ไม่ชอกช้ำใจเพราะบุรุษผู้นั้น แม้ว่าตนจะเจ็บช้ำเพียงใดก็ตาม
“ส่งจดหมายนี้ไปให้เต๋อเฟย” อวี้เหวินจิ้งอยากใช้เรื่องที่ตนล่วงรู้มา ให้นางระวังตัวและพร้อมทำใจว่า บุรุษเฒ่าผู้นั้นหาได้เห็นความสำคัญต่อสตรีใดไม่ เมื่อได้แล้วก็เบื่อหน่ายรวดเร็ว และหาใหม่ไปเรื่อย ๆ จนเต็มวังหลัง
เขาอยากให้นางตาสว่าง เลิกวาดหวังให้บุรุษผู้นั้นรักกับนางเสียที
“จะดีหรือขอรับนายน้อย” เมิ่งจื่อกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ให้ส่งจดหมายหาสนมฝ่าบาท หากถูกจับได้ตายสถานเดียว ขึ้นชื่อว่าสตรีต้องห้าม บุรุษใดก็ล้วนห้ามเกี่ยวข้อง แต่คุณชายของเขาไม่รู้ทำไมยังเกี่ยวข้องอยู่ร่ำไป
หลายวันมานี้เขาหลอกล่อให้ติดตามคุณหนูใหญ่ลู่ แต่ไม่คิดว่าคุณชายจะยังคิดถึงสนมเต๋ออยู่แทบทุกลมหายใจ
