ตอนที่ 17

1047 Words

มัทนาสูดลมหายใจลึกเรียกกำลังใจให้ตัวเอง ก่อนจะทำใจดีสู้เสือเดินเข้าไป หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้อง แล้วหันกลับมามองหน้าคนที่ยืนพิงกรอบประตูอยู่ข้างหลัง “เอ่อ...ก็โอเคแล้วนี่คะ” มัทนาบอกอ้อมแอ้ม ที่จริงเธอไม่มีกะจิตกะใจมองอะไรเป็นจริงเป็นจังด้วยซ้ำ เธอกลัวคนตัวโตที่ยืนอยู่ข้างหลังทำอะไรที่ไม่คาดคิด คุณเข้มยิ้มเอ็นดูคนขี้ตื่น เขามองออกว่าเธอเกร็ง และตื่นกลัว ชายหนุ่มขยับตัวเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับดึงประตูปิด แล้วกดรีโมตเปิดแอร์ คนที่ยืนมองเขาอยู่สะดุ้งโหยง มัทนาหน้าเลิ่กลั่ก เธอก้าวถอยหลังไป เว้นระยะห่างจากคนตัวโตพอสมควร “ไม่เอาคำตอบแบบขอไปทีแบบนี้ครับ พี่จะนั่งรอที่เก้าอี้ ส่วนหนูมัทไปเดินดูให้ทั่วห้อง ในห้องน้ำอีก อยากเปลี่ยนอะไรบอกพี่มา พี่จะจัดการให้” มัทนาอยากจะร้องไห้ เธอก็บอกแล้วว่ามันสวยดีอยู่แล้ว เธอโอเค เธอไม่มีปัญหา แต่เขาก็ยังไม่ยอมเชื่ออีก คนแก่นี่เอาใจยากจริงๆ ก็ได้...ถ้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD