มัทนาลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินไปหาสามี เธอยิ้มหวานเข้าสู้คนดุ
“หนูรอคุณเข้ม กินอะไรมาหรือยังคะ หิวไหม เดี๋ยวหนูไปอุ่นกับข้าวให้นะคะ”
“พี่กินมาแล้ว หนูมัทล่ะ กินข้าวหรือยัง”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ”
“แล้วทำอะไรอยู่ ถึงยังไม่นอน” คุณเข้มโอบกอดบ่าภรรยา แล้วเดินไปที่โต๊ะที่เธอเพิ่งลุกออกมาเมื่อครู่
“หนูกำลังออกแบบห้องพักอยู่ค่ะ”
พอได้ยินคำตอบจากภรรยา คิ้วเข้มก็ขมวดมุ่น คุณเข้มมองกระดาษสีขาวที่อยู่บนโต๊ะเขียนแบบ แล้วหันมามองหน้าคนที่เขาโอบกอดอยู่
“ออกแบบห้องพัก อย่าบอกนะครับว่าหนูจะส่งงานนี้เข้าประกวดกับโครงการของเรา”
มัทนากางแขนโอบกอดเอวสอบของสามี แล้วเงยหน้ายิ้มหวานให้เขา “ใช่ค่ะ”
“งั้นพี่ตัดสินให้หนูชนะเลิศ รีบๆ ทำให้เสร็จ พี่จะให้คนเอาผลงานของหนูไปทำห้องจริง”
“คุณเข้ม!” มัทนาคลายวงแขนออกจากเอวสามี เธอทำปากยื่นแสนงอนใส่เขา
“ไม่เอาแบบนี้สิคะ หนูอยากส่งเข้าประกวดโดยไม่ใช้อำนาจการตัดสินของคุ
