CHAPTER TWENTY-EIGHT
TONYO
“MUKHA KANG TANGA.”
Hindi ko nalang pinansin si Jerome. Mas lalo lang lumawak ang ngiti ko. Siguro ay tama siya, mukha akong tanga dahil bigla nalang ako ngingiti. Minsan nga tumatawa na ako mag- isa.
“Seryoso master mukha kang tanga, baliw na ata. Creepy mo ah. Ano ba kasing tinitignan mo sa cellphone mo?” sabi niya tapos ay lumapit siya at dumungaw siya sa cellphone ko.
“Yikes p**n! Bold! Master ah.”
“Gago anong p**n? Picture lang ni Elsa yan na natutulog,” sinapak ko nga. Anong p**n p**n? Inosente ako at saka good boy ata to. Tanong niyo pa si Elsa.
“Ay ganon ba? Sorry ah. Sorry naman. Eh di kayo na. Sana lahat! Nawa’y lahat! Nawa’y all! Sana ooooool talagaaaa ahhhh!” sabi niya tapos ginulo gulo niya pa ang buhok niya. Anong nangyari dito? Bitter a
