หกปีต่อมา...
บุญนิสาก้าวมายืนที่บ้านบุญยวัฒนานนท์ เธอเลือกที่จะมาขอร้องผู้ชายที่ทำให้เด็กบุญชญาเกิดมา เพื่อให้เขาไปบริจาคเลือดช่วยเหลือบุตรสาว นาทีนี้เธอไม่เหลือศักดิ์ศรีใดๆ แล้ว เพราะหากว่าเธออยู่เฉยรอให้คนมาบริจาคเลือด เธอก็ไม่รู้ว่าจะต้องรออีกนานแค่ไหน หรือเผลอๆ ก็อาจจะไม่มีเลยก็ได้
นั่นจึงทำให้หญิงสาวตัดสินใจมาอยู่ที่นี่วันนี้ เพราะนอกจากพ่อของลูกเธอแล้ว เธอก็ไม่รู้จักใครที่มีหมู่เลือดโอเนกาทีฟเลย บุญนิสาบุกเข้ามาในบ้านของชายหนุ่มด้วยความร้อนใจ เมื่อพฤกษ์มองเห็นเธอเขากลับจำเธอไม่ได้ด้วยซ้ำ
“คุณเป็นใคร แล้วเข้ามาที่นี่ทำไม” บอดี้การ์ดกำลังจะลากตัวหญิงสาวออกไป แต่ชายหนุ่มยกมือขึ้นห้ามก่อนที่พวกเขาจะลากตัวเธอออกไป
“คุณช่วยไปให้เลือดกับลูกของฉันด้วยนะคะ” บุญนิสาน้ำตาไหลพรากเมื่อเอ่ยถึงเรื่องเด็กหญิงบุญชญา
“ทำไมผมต้องไป แล้วลูกของคุณมาเกี่ยวอะไรกับผม” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความฉงน อยู่ดีๆ
