ตรวนปรารถนาพันธนาการรัก

ฉันต้องการคุณ...1 nc+++

พฤกษ์แอบยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจ จะว่าไปแล้วหญิงสาวก็เล่นละครได้เนียนเหมือนกัน เพราะเธอทำราวกับว่าไม่เคยมีสัมพันธ์เช่นนี้กับใครมาก่อน แต่ไม่เป็นไรเขาจะเป็นฉีกหน้ากากแม่ดาราเจ้าบทบาทนี่เอง ชายหนุ่มจึงเริ่มรุกเข้าใส่หญิงสาวมากขึ้น

เรียวปากหยักละออกจากริมฝีปากบางด้วยความเสียดาย ก่อนที่จะมาครอบงำที่ปทุมถันคู่งาม แล้วจึงดูดขบเม้มที่ยอดสีสวยนั้นด้วยความหิวกระหาย ความเสียวสะท้านแผ่ซ่านไปทั่วร่างของหญิงสาว เธอขยุ้มฝ้าปูที่นอนแน่น ราวกับว่านี่คือหลักยึดเกาะที่มั่นคงของเธอ

“อ๊ะ...คุณขาได้โปรดให้ฉันเถอะคะ” บุญนิสาเอ่ยออกมาด้วยสัญชาตญาณดิบที่ถูกปลุกขึ้นมาโดยชายหนุ่ม

พฤกษ์ยกยิ้มด้วยความพึงพอใจ แม่สาวน้อยของเขาบัดนี้จุดไฟติดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มจึงเริ่มรุกเข้าไปยังกลางแก่นกายสาวที่ยังปิดสนิทอยู่ ความคับแน่นของส่วนล่างทำให้ชายหนุ่มพึงพอใจเป็นอย่างมาก นิ้วยาวจัดการยีเข้าไปที่ใจกลางแก่นกายสาว

เพียงไม่นานน้ำหวานเหนียวใสก็เริ่มไหลออกมา ชายหนุ่มจึงส่งนิ้วยาวเข้าไปยังช่องทางรักสีสด แต่เพียงแค่ดันนิ้วเข้าไปเท่านั้น ความคับแน่นก็เข้ามาเป็นอุปสรรคสำคัญทันที ซึ่งไม่บอกก็รู้ว่าชายหนุ่มพึงพอใจเป็นอย่างมาก เขาจึงค่อยๆ ส่งนิ้วเรียวเข้าไปช้าๆ ก่อนที่มันจะฝ่าเข้าไปยังใจกลางแก่นกายสาวได้สำเร็จ

ชายหนุ่มค่อยๆ ขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ แล้วจึงค่อยๆ เพิ่มจังหวะเป็นเร็วขึ้น น้ำหวานเหนียวใสเริ่มเอ่อออกมาช่วยให้นิ้วยาวทำงานได้ง่ายขึ้น สะโพกมนก็แอ่นรับกับสัมผัสของชายหนุ่มตามสัญชาตญาณ เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวเริ่มพร้อมสำหรับเขา เขาจึงจัดการถอดถอนนิ้วเรียวออกจากช่างทางรักสีสด ก่อนที่เขาจะหยิบเครื่องป้องกันมาสวมใส่ แล้วจึงจัดการนำอาวุธอันใหญ่โตของเขามาจ่อที่ปากทางรักสีสด

ความใหญ่โตเริ่มไล้ที่ปากทางรักสีสด ก่อนที่จะค่อยๆ ดุนดันมันเข้าไปช้าๆ แต่เพียงแรกสัมผัสเท่านั้น หญิงสาวก็เจ็บปวดราวกับจะขาดใจตาย เธอรีบผลักไสชายหนุ่มออกไปจากร่างของตนเองทันที

“คุณออกไปเดี๋ยวนี้นะ ฉันเจ็บ ฉันไม่ไหว ฉันเปลี่ยนใจแล้ว” บุญนิสากล่าวไปผลักอกของชายหนุ่มไป

“นี่เธอยังไม่เคยเหรอ” พฤกษ์ผละออกจากอกคู่งามด้วยความตกใจ แสดงว่าสิ่งที่หญิงสาวพยายามจะบอกเขามันคือเรื่องจริง

“ก็ใช่น่ะสิ แต่ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไร ฉันถึงได้ทำแบบนี้กับคุณ แต่ตอนนี้ฉันไม่ต้องการมันแล้วฉันเจ็บ เอามันออกไปเดี๋ยวนี้นะ” บุญนิสาดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด ในขณะที่ความใหญ่โตยังไม่ยอมถอดถอนออกไปจากช่องทางรักสีสด

“นี่มันครั้งแรก เธอต้องอดทน แล้วฉันจะพาเธอผ่านมันไปเอง” ชายหนุ่มเอ่ยกับหญิงสาว ก่อนที่เขาจะบดริมฝีปากลงที่เรียวปากบางอีกครั้ง เพื่อทำให้เธอคลายความเจ็บจากความใหญ่โตของเขา ก่อนที่เขาจะดุนดันความใหญ่โตเข้าไปช้าๆ

เลือดสีสดไหลปนออกมากับน้ำเหนียวใส ชายหนุ่มใช้ความอ่อนโยนอย่างที่สุด ก่อนที่เขาจะฝ่าพันความคับแน่นเข้าไปยังแก่นกายสาวได้สำเร็จ สะโพกสอบเริ่มขยับเข้าออกช้าๆ ความเจ็บปวดของหญิงสาวค่อยๆ คลายหายไป มือเรียวเล็กของเธอลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่ม

พฤกษ์รู้ว่าหญิงสาวพร้อมที่จะบรรเลงเพลงรักไปกับเขา ชายหนุ่มจึงเริ่มรัวสะโพกเข้าใส่ร่างบางด้วยความต้องการที่อัดแน่นอยู่ที่ส่วนปลาย อนิจจาอาจจะเป็นเพราะความคับแน่นของหญิงสาว ทำให้สิ่งที่ห่อหุ้มความใหญ่โตเกิดแตกขึ้นมา แต่ชายหนุ่มไม่ได้สนใจที่จะจัดการกับมัน เขายังคงบรรเลงเพลงรักต่อด้วยความหิวกระหาย