หลังจากที่เด็กหญิงบุญชญาหลับเป็นที่เรียบร้อยแล้ว บุญนิสาก็เดินออกมาที่ระเบียง เธอคอยมองดูว่าเขาจะกลับมาเมื่อไหร่ เพราะตั้งแต่เธอมาอยู่ที่นี่เขาก็ไม่เคยกลับดึกเลยสักครั้ง มันทำให้เธอเป็นห่วงเขาอย่างบอกไม่ถูก หญิงสาวรอเขาเรื่อยๆ จนกระทั่งเธอเผลอหลับไป แต่เธอก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเคาะประตูของสาวใช้ที่บ้าน
“คุณผู้หญิงคะ ช่วยไปดูคุณผู้ชายหน่อยค่ะ แกเมามากเลย น้าชมก็ไม่อยู่ หนูไม่กล้าไปดูแลคุณผู้ชายค่ะ” จวงลุกลี้ลุกลนมาเรียกหญิงสาว เมื่อได้ยินดังนั้นเธอก็ไม่อาจปฏิเสธได้ เธอเดินไปที่ห้องของเขาพร้อมทั้งกะละมังเช็ดตัวและผ้าขนหนูผืนเล็ก
“จวงไปนอนเถอะเดี๋ยวฉันดูคุณผู้ชายเอง” บุญนิสาเห็นสภาพของชายหนุ่มแล้วเธอจึงบอกให้จวงไปพักผ่อน เพราะคงไม่มีอะไรมากกว่าเช็ดตัว
จวงเดินออกไปทันทีที่ได้รับอนุญาต ปกติแล้วหน้าที่ดูแลพฤกษ์เวลาที่เขาเมากลับมาจะเป็นหน้าที่ของลุงชม แต่วันนี้ลุงชมลากลับบ้าน เธอคงต้
