หลังจากที่ขึ้นเครื่องได้สักระยะหนึ่ง เครื่องบินแตะระดับเพดานการบินระหว่างทวีปเมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว เธอเดินจากที่หนังผู้โดยสารไปยังห้องส่วนตัวของพวกเขาด้านในกับโรมิโอ ส่วนอันโตนิโอกำลังพูดคุยและดื่มกับบอดี้การ์ด ซึ่งเขาเลี้ยงและกินดื่มเช่นเดียวกับคนในครอบครัวทำให้บอดี้การ์ดทุกคนรักและเคารพเขาเป็นอย่างมาก นิสัยนี้เขาติดมาจากพ่อของเขา ไม่ใช่อันโตนิโอเป็นแค่คนเดียว โรมิโอก็มีนิสัยในส่วนนี้เช่นพี่ชายของเขา
มิเชลกินขนมปังกลมสอดใส้ครีม ซุปเห็ดทรัฟเฟิล และสลัดซีซาร์ไปแล้วอย่างละนิดไปแล้ว แอร์โฮสเตสนำสเต็กเนื้อวากิวมาวางไว้ให้มิเชลและโรมิโอคนละจาน แอร์โฮสเตสนำขวดไวน์แดงราคาแพงรินไวน์ใส่แก้วให้เขาและเธอที่เหลือเพียงน้อยนิด
“ขอบคุณค่ะ” มิเชลเอ่ยบอก เมื่อแอร์โฮตเตสสาววางแก้วไวน์ตรงที่วางแก้วแล้ว เธอก้มหัวเล็กน้อยและเดินไปยืนตรงข้างๆ ประตู
“กินเยอะๆ เลย อยากกินอะไรอีกก็บอกเธอได้” โรมิโอเอ่ยบอกด้วยร
