16. ที่ที่คุ้นเคย

1332 Words

ฉันอุ้มลูกเดินขึ้นเครื่องบิน หลังจากรถเข้ามาจอดเทียบ ใช่อ่านไม่ผิด ตอนแรกฉันก็ตกใจที่รถวิ่งเข้ามาในลานจอดเครื่องบิน และพอขึ้นมาบนเครื่องยิ่งตกใจ เพราะไม่มีผู้โดยสารคนอื่นนอกจากบอดี้การ์ดของยองวอน "แอ้" ไนร่าส่งเสียงเล็กน้อย "มาฉันอุ้มลูกเอง" เขาบอก "อือ" ฉันพยักหน้า และส่งไนร่าให้เขา เพราะถ้าเครื่องออก ไนร่าอยู่กับเขาน่าจะปลอดภัยกว่า ขณะเดินทางฉันก็ได้เข้าใจว่า นี่เป็นเครื่องบินส่วนตัว เพราะมันมีห้องนอนที่เป็นห้องนอนจริงๆ เขาทำแบบนี้เพราะกลัวคนอื่นรู้ว่าเขามีฉันกับไนร่า มันไม่ผิดสักนิด แต่ฉันกลับรู้สึกน้อยใจหน่อยๆ แต่ก็รู้สึกโล่ง ที่ไม่มีใครเห็น เพราะงั้นฉันกับไนร่าแย่แน่ แฟนคลับเขาบางคนก็ไม่ได้ใจดี ยิ่งพวกซาแซงยิ่งน่ากลัว พวกเราเดินทางหลายชั่วโมง นั่งรถ นั่งเครื่องบิน ต่อด้วยรถอีก กว่าจะถึงเพนท์เฮ้าส์ที่ที่ฉันคุ้นเคย แต่ครั้งนี้แตกต่างออกไป เพราะเราขึ้นลิฟต์มาชั้นที่สองของเพนท์เฮาส์เ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD