พรีม...
ตอนนี้เธอกำลังนั่งเฝ้าจากัวร์อยู่ในห้องพักฟื้นของโรงพยาบาลเขาไม่รู้สึกตัวแบบนี้มาเกือบหนึ่งเดือนแล้วหลังจากที่โดนยิงเฉียดเข้าที่ศีรษะโชคดีเขายังรอดมาได้
"จากัวร์เมื่อไหร่นายจะฟื้นซักที ฮึก ฮึก นายนอนแบบนี้มานานเกินไปแล้วนะฉันคิดถึงนายนะนายรีบตื่นขึ้นมาซักทีขอร้องล่ะ ฮืออ ฮือออ" เธอร้องไห้แบบนี้ทุกครั้งที่อยู่ตามลำพังกับเขาเพราะเธอไม่อยากให้พ่อแม่หรือคนอื่นๆ เป็นกังวลพวกท่านรู้ว่าเธอเสียใจและโทษตัวเองมาตลอด
สาเหตุที่เขาถูกยิงก็เป็นเพราะเธอเพราะความดื้อรั้นเอาแต่ใจไม่ฟังใครทำให้คนที่ต้องมารับเคราะห์คือเขา ถ้าเขาเป็นอะไรไปเธอจะทำยังไงจะชดใช้ชีวิตของเขาให้พ่อแม่เขายังไง หมอบอกว่าอาการโดยรวมปลอดภัยดีตอนนี้รอแค่เขาฟื้นขึ้นมาเท่านั้น
เธอจับมือของเขาที่มีแหวนหมั้นที่เธอเป็นคนสวมให้ขึ้นมาจูบทั้งน้ำตาเธอกลัวเหลือเกินกลัวว่าเขาจะไม่ฟื้นแม้คุณหมอจะบอกว่าเขาปลอดภัยดีแล้วรอแค่เขาฟื้นแต่เขาก็
