กลับจากไหว้พระที่สุพรรณบุรีก็มาจบโปรแกรมสวยๆ ด้วยการนั่งฉลองกันชิลๆที่ห้องเจ้าของวันเกิด... เบียร์เย็นๆ เกือบ 30 กระป๋องที่เคยนอนแช่อยู่ในกระติกน้ำแข็งเหลืออยู่ไม่ถึง 5 กระป๋อง อาหารรวมทั้งกับแกล้มอื่นๆที่วางเต็มโต๊ะก็เหลือไม่ถึงค่อนจาน ที่เหลือเยอะหน่อยก็คือยำวุ้นเส้นสีสันจัดจ้านที่ทุกคนตักเข้าปากหนึ่งคำแล้วพร้อมใจกันวางช้อนไม่มีใครแตะอีก ถ้าใครชอบของหวานย้ำนะว่าของหวานก็คงชอบแหละ แต่คำว่ายำมันก็ต้องเปรี้ยวจี๊ดเผ็ดแซ่บมั้ย สงสัยตอนทำเจ้แกคงคุยเพลินก็เลยลืมว่าตัวเองใส่น้ำตาลไปแล้ว หวานนำขนาดนี้ก็คงไม่ใช่ใส่เพิ่มแค่ครั้งเดียวหรอก...น่าจะหลายครั้ง “กานดาแม่งไม่ลงทุนเลยว่ะ” ดารัณโวยวายขึ้นทันทีเมื่อแกะกล่องของขวัญที่ได้จากกาญจน์สิเนห์แล้วรู้ว่าของข้างในคืออะไร ถ้าเป็นคนอื่นก็คงยิ้มแก้มปริที่ได้ของขวัญชิ้นนี้ แต่ไม่ใช่เขาไง วันเกิดปีละครั้งแต่แม่งไม่ลงทุนเลย กาญจน์สินห์ที่ถูกเจ้าของวันเ