“เจ็บรึเปล่า?”
“ไม่ค่ะ ไม่เจ็บ แต่จุก...”
“แล้วเสียวรึเปล่า?”
มองสบตาคมที่กำลังมองมาก่อนพยักหน้าตอบอย่างอายๆ “...ค่ะ เสียว”
“งั้นพี่ขยับต่อนะ พี่จะทำให้พริ้มชอบมันจนไม่อยากให้พี่หยุดเอาเราเลย”
พิมพ์อัปสรหน้าแดงก่ำ ริมฝีปากปิดเงียบ ไม่ได้เถียงหรือว่าแย้งในสิ่งที่ปาลทัตพูด
ผ่านไปไม่นานเรื่องที่ปาลทัตพูดก็เริ่มฉายชัดว่ามันคือเรื่องจริง ทันทีที่เขาเริ่มขยับโยกตัวเอง เคลื่อนไหวตัวตนเข้าออกกายสาวของเธอความเสียวซ่านก็เริ่มพุ่งขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเขาขยับโยกตัวเองแรงความรู้สึกหวาบหวิวก็ยิ่งมีมาก มากจนเธอต้องรีบยกมือเรียวขึ้นกอดลำคอหนาเพื่อเป็นหลักและเด้งสะโพกงอนขึ้นลงตามจังหวะเด้งเข้าเด้งออกตามที่เขาเป็นผู้กำหนด
ยิ่งทำก็ยิ่งรู้สึกดี
ดี...จนเธอไม่อยากให้เขาหยุด
“อ๊ะ...อืมมม”
เสียงฉ่ำแฉะและเสียงเนื้อที่กระทบกันตามแรงกระแทกทำให้พิมพ์อัปสรตัวสั่น สูดปากร้องครวญครางออกมาเสียงดังแทบตลอดเวลา
เธอ
