“ตอนที่เรากำลังเสียวไง”
“พี่บุ๊กน่ะ”
“ยังเจ็บอยู่มากไหม”
“เจ็บค่ะ คับร่องไปหมด หนูรู้สึกอึดอัดจัง”
“อยากให้พี่ขยับออกเหรอ”
“ก็ดีนะคะ ถ้าพี่เอาออกหนูน่าจะดีขึ้น อ๊าย...” ปณิตาครางเสียงหลงเมื่อเขาขยับออกจริง ๆ แต่แค่ถอนออกเพียงครึ่งแล้วกระแทกเข้ามาใหม่ นั่นทำให้เธอถึงกับจุก เจ็บ เสียว ความรู้สึกมากมายจู่โจมเข้ามาพร้อมกัน ยิ่งแท่งทวนของเขาเสียดสีกับติ่งกระสัน ก็ยิ่งทำให้เธอเสียวซ่าน
เส้นไหมหยาบหนาเสียดสีกับเส้นไหมอ่อนนุ่มของเธอ พร้อม ๆ กับเสียดสีกับติ่งแดงฉ่ำที่ยื่นออกมาจากกลีบผกากรองแสนสวย ศูนย์รวมแห่งความเสียวซ่าน ยิ่งทำให้ปณิตาครวญครางแทบขาดใจ
เธอเจ็บแสบนั้นคือเรื่องจริง เมื่อโดนความเป็นชายอัดเข้ามาเต็ม ๆ ลำ ในเวลานี้เธอดิ้นหนีไปไหนไม่รอดแล้วคงต้องยอมให้เขาเอา
“พี่บุ๊ก”
“ครับ”
“คนร้ายกาจ” เธอต่อว่าเขาเสียงสั่นพร่า เขาโกหกว่าจะถอย แต่กลับกระแทกเข้ามาจนจมมิด
ร่างกายของเธอสั่นสะท้า
