ในช่วงเช้าของวันใหม่ บัณฑิตาก็ได้เห็นว่าเพื่อนสาววิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหาในบ้าน
“แกเป็นอะไรปันปัน” บัณฑิตาเอ่ยถามอย่างตกใจ
“แกหลอกฉัน” ปณิตาต่อว่าต่อขานเพื่อนพร้อมทั้งร้องไห้โฮออกมา
บัณฑิตารีบกอดปลอบเพื่อน เธอเองก็ตกอกตกใจไม่น้อย เธอไปหลอกอะไรเพื่อนอย่างนั้นเหรอ
“ฉันไปหลอกอะไรแกตอนไหน”
“ไหนแกบอกว่าครั้งแรกไม่เจ็บไง”
“ครั้งแรกอะไร” บัณฑิตาเอ่ยถามเพื่อนอย่างงุนงง
“ก็... ก็เสียจิ้นครั้งแรกไง ไหนแกบอกว่าฟิน ในนิยายก็บอกว่าฟิน ฉันจะไปถล่มบ้านนักเขียน ไปวางระเบิดบ้านเลยยิ่งดี ไอ้นักเขียนไม่มีจรรยาบรรณ มโนแบบไม่มีคุณภาพ ไม่หาข้อมูล ไอ้นักเขียนจิ้นไม่มีใครเอา หลอกลวงผู้บริโภคสุด ๆ ฉันจะเอานิยายทุกเล่มไปเผาทิ้ง” คนพูดหอบหายใจอย่างโกรธจัด บัณฑิตาถึงกับอ้าปากค้าง
“แกใจเย็นก่อน”
“แกก็หลอกฉัน”
“แล้วแกกับพี่บุ๊กอะไร ๆ กันแล้วเหรอ”
“ยัง”
“อ้าว...”
“ก็เจ็บเจียนตาย ใครจะไปอะไร ๆ ได้ล่ะ”
“ยังไ
