เพื่อน ๆ มาเยี่ยมกายสิทธิ์ในอีกวันถัดมา พร้อมกระเช้าของเยี่ยมมากมาย
“แกให้อภัยพีชแบบนั้นก็ดีแล้ว จะได้ไม่มีอะไรติดค้างกันอีก พีชมาลาพวกเราเหมือนกัน เห็นว่าจะไปอยู่เงียบ ๆ กับแม่ที่จังหวัดทางภาคเหนือน่ะ” กายสิทธิ์ฟังเงียบๆ ไม่ได้แสดงอารมณ์ความรู้สึกหรือพูดอะไร ทำให้เพื่อนๆ ต้องเปลี่ยนเรื่องคุย
กว่าเพื่อนๆ ของกายสิทธิ์จะกลับไปได้ก็พักใหญ่ ทำเอาคนป่วยหลับคงในทันทีที่เพื่อนกลับไป
วันถัดมา...
“เดี้ยงเลยนะแก” เสียงที่เดินมาก่อนตัวคือกันต์พี่ชายคนรองของกายสิทธิ์กับไหมขวัญพี่สะใภ้ และยังมีเจ้าหนูน้อยน้ำหวานที่ช่วยมารดาถือของเยี่ยมมาเยี่ยมคุณอา
“พี่กันต์มาได้ยังไง”
“มาธุระที่กรุงเทพฯ ก็เลยแวะมาหาแก เจอกับเมียแกเลยรู้ว่าแกเข้าโรงพยาบาล เลยตามมาเยี่ยม แล้วเป็นไงบ้าง”
“อีกไม่กี่วันก็กลับบ้านได้แล้วครับ”
“อืม... เรื่องบ้านไม่ต้องเป็นห่วงพี่จะช่วยดูแลให้เอง พอดีต้องอยู่กรุงเทพฯ อีกหลายวัน”
“อ
