บทที่ 18
มิ้นต์คือใคร
เรื่องร้านขนมเหมือนเคยเป็นความฝันของฉันตอนเด็ก ๆ เลยนะ ตั้งแต่จำความได้ฉันก็มีคุณป้าที่ชอบพาไปทำกิจกรรมนอกบ้าน ตอนเด็ก ๆ พี่สายฟ้ากับพี่พายุชอบรุมแกล้งฉัน บางทีก็พาฉันนั่งรถเข็นเอาไปปล่อยไว้ข้างประตูบ้านติดป้ายแจกฟรี
จนคุณลุงขับรถกลับเข้ามาเห็นฉันนั่งร้องไห้อยู่ในรถเข็น คุณลุงรีบมาอุ้มฉันพาฉันเข้ามาในบ้านจนพี่สายฟ้ากับพี่พายุถูกตีทุกวัน
หลังจากนั้นคุณป้าก็มักจะพาฉันไปเที่ยวร้านกาแฟ ไปเดินดูร้านขนม ทำให้ฉันถูกปลูกฝังอยากจะทำขนมเป็น
โตขึ้นเวลาวันหยุดหรือปิดเทอม คุณป้าก็มักจะชวนฉันไปเรียนทำขนมจนฉันมีวิชาความรู้ติดตัวมา
"สนใจไหม"
"สนใจสิแต่ขอให้ฉันเรียนจบก่อนได้ไหม ถ้าเปิดร้านตอนนี้ฉันกลัวว่าการเรียนของฉันมันจะไม่เหมือนเดิม ฉันไม่ได้เรียนเก่งเหมือนพวกพี่เป็นทุนเดิมหรอกนะ"
"เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหา ถ้าเรียนจบฉันจะเปิดร้านให้"
ฉันเผลอขยับเข้าไปกอดที่พายุถึงเขาจะทำตั
