แม่เลี้ยงจอมร่านในบ้านหลังใหญ่
ตอน ลองซื้อนิโกรมากินกับเพื่อน
วันนี้อิงฟ้ามานอนเป็นเพื่อนแพรที่เลิกกับผัวในตอนก่อน แพรฟ้องหย่าและไล่ผัวออกจากบ้านไปแล้ว
แต่แพรเศร้าหนักมากเพราะเธออยู่บ้านตัวคนเดียวลูกเต้าก็ยังไม่มี อิงฟ้าสัญญาว่าจะช่วยเธอหาแฟนดีๆให้ก็ยังหาไม่ได้
วันนี้แพรโทรมาแล้วร้องให้ฟูมฟาย อิงฟ้าเลยขออนุญาติพาคินสามีรักของเธอมานอนอยู่เป็นเพื่อนแพรกลัวเธอคิดสั้น
อิงฟ้าไปถึงบ้านก็เจอแพรนอนร้องให้ฟุบอยู่ที่โต๊ะรับแขกหน้าบ้าน เธอใส่ชุดนอนตั้งแต่เช้าดูท่าจะไม่ได้ออกไปไหนทั้งวัน สถาพดูไม่จืดเลย
"แพร เป็นไงบ้างแก" อิงฟ้าเดินไปนั่งข้างๆแพรและสะกิดแขนเธอ
"ฉันเหงาอ่ะ ฉันคิดถึงเค้า ฮือ! ๆ ๆ ๆ " แพรลุกมากอดอิงฟ้าแล้วร้องไห้กระซิกๆ น้ำตาเธอนองหน้าตาแดงก่ำ ไม่รู้ว่าร้องมานานแค่ไหน
"โอ๋ ๆ ๆ ช่างมันนะ ผู้ชายเลวๆไม่ต้องไปคิดถึงมัน" อิงฟ้าลูบหลังแพร
"เธอกินข้าวรึยังนี่จะทุ่มแล้วนะ" อิงฟ้าถาม
"
