อัครพลนั่งกุมขมับอย่างเครียดจัดที่เขาได้ทำความผิดอย่างมหันต์ต่ออารดา เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าเธอจะเสียใจน้อยใจเขาแค่ไหน เขายังคิดไม่ออกเลยว่าจะสรรหาวิธีไหนไปง้อขอคืนดี เสียงเคาะประตูทำให้ชายหนุ่มหลุดจากภวังค์ก่อนจะเอ่ยอนุญาต
“คุณสา มีอะไรเหรอครับ” มาริสาไม่ตอบแต่วางซองจดหมายสีขาวลงตรงหน้าอัครพล
“ของน้องอายค่ะ” สิ่งที่เห็นตรงหน้าไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคืออะไร
“แล้วอายอยู่ไหนครับ”
“ดิฉันไม่ทราบค่ะ แต่ซองนี้พาฝันเพื่อนสนิทน้องอายเอามาฝากให้เมื่อเช้านี้ค่ะ” อัครพลรีบกดโทรศัพท์โทรหา อารดาทันทีแต่มีเพียงสัญญาณตอบรับอัตโนมัติว่าไม่สามารถติดต่อได้ ลางสังหรณ์บางอย่างทำให้เขาเด้งตัวขึ้นจากเก้าอี้และรีบเดินออกไปจากห้องทันที
“ท่านประธานจะไปไหนคะ”
“ผมจะไปหาอายและจะไม่กลับเข้ามาอีก มีงานด่วนอะไรเอาไว้พรุ่งนี้นะ”
“ง้อน้องอายให้สำเร็จนะคะบอส” มาริสากล่าวเบาๆตามหลังเจ้านายหนุ่มไป
อัครพลซิ่งบีเอ็มดับเบิ้ลยู
