อัครพลเดินเป็นหนูติดจั่นเมื่อกลับมาที่ห้องแล้วพบว่าอารดายังไม่กลับ เขาคิดว่าหญิงสาวอาจจะยังไม่หายงอนและหนีไปนอนที่คอนโดของตัวเอง แต่เมื่อโทรไปถามประชามสัมพันธ์ของคอนโดก็พบว่าอารดาไม่ได้ไปที่นั่น สุดท้ายเขาจึงโทรหามาริสาที่สนิทสนมกับอารดาเป็นอย่างดี คำตอบของมาริสายิ่งทำให้เขาร้อนใจเป็นทวีคูณเพราะเลขาผู้ทรงประสิทธิภาพของเขาตอบกลับมาว่าอารดากลับมาตั้งแต่เย็นแล้ว อัครพลมองนาฬิกาที่บอกเวลาสี่ทุ่มกว่าทุกวินาทีที่เข็มนาฬิกาเดินไปเขาก็ยิ่งแทบคลั่งด้วยความเป็นห่วง
“ไปไหนนะอาย” ยิ่งเวลาผ่านไปจากความเป็นห่วงก็กลายเป็นโกรธที่อารดาไปไหนไม่บอกแถมโทรไปก็ไม่รับสาย เขาคิดว่าต้องเป็นเพราะเหตุการณ์เมื่อตอนเช้าแน่นอนที่ทำให้อารดาลุกขึ้นมาประท้วงเขาด้วยการหนีหายไปแบบนี้
“กลับมาเมื่อไหร่ล่ะน่าดู” อัครพลคาดโทษคนที่ทำให้เขาเป็นห่วงจนนั่งไม่ติด เขาบอกให้ตัวเองใจเย็นๆและคิดทบทวนว่าอารดาจะไปไหนกับใครได้อีก สุดท้าย
