สิงหาก้มมองคนในอ้อมกอดที่ตอนนี้กำลังตัวสั่นเพราะความโกรธ เขาถึงเลือกอุ้มตัวเมียขึ้นนั่งบนโต๊ะทำคนที่อยู่ร่วมห้องรีบพากันเบี่ยงหน้าหนีตามๆ กัน
"งั้นพวกกูกลับก่อนแล้วกัน" ธนาพูดก่อนจะกอดเอวพาเจ้าขาออกจากห้องไป พร้อมกับศิลาที่เดินตามออกไปตามๆ กัน
"ไม่เป็นไร มันไม่เป็นไรแล้วค่ะคนดี" ร่างหนาแทรกตัวยืนระหว่างเรียวขาสวย มือลูบไปที่ศีรษะคนน้องเบาๆ เพื่อปลอบโยน
"ฮึก" เสียงสะอื้นพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของคะนิ้งทำสิงหาใจกระตุกไม่ใช่น้อย แต่เขาเองก็พอเข้าใจ คะนิ้งเองคงโกรธมาก โกรธจนตัวสั่น โกรธจนร้องไห้ออกมา…เพราะคลิปแบบนั้นมันไม่ควรจะโดนถ่ายแบบไม่เต็มใจ
"ไม่เป็นไรคนดี ฉันอยู่นี่ ฉันให้สัญญาว่าหลังจากนี้จะไม่มีเรื่องแบบนี้อีก"
"พิมยังไม่ปล่อยคลิปไปจริงๆ ใช่ไหม..ฮึก"
"ฉันจ้างทีมคอยดูแลแล้ว เชื่อใจผัวหนูนะ มันจะไม่มีทางหลุดออกไป"
"อื้อ"
"ขวัญเอยขวัญมานะคะเด็กดี" เสียงแหบพล่าเอ่ยออกมาพร้อมมือท
