เช้าวันต่อมา
สิงหาขับรถพาคะนิ้งมาส่งไว้ที่บ้านของธนา ให้ภรรยาได้อยู่กับเจ้าขาและหลานสาว ส่วนตัวเองจะรับธนาออกไปตระเวนดูโรงเรียนให้ลูกต่อ
"เดี๋ยวถ้าน้องไอ้ธนามาโอนบ้าน หนูเซ็นเป็นชื่อหนูได้เลยนะคะ ฉันคงไม่สะดวกกลับมา"
"คุณจะไปทั้งวันเลยเหรอคะ"
"ค่ะ วันนี้กะจะหาให้ได้เลย"
"..."
"เดี๋ยวเสร็จแล้วฉันกลับมารับหนูนะ อยู่เล่นกับน้องราเชลไปก่อน"
"อือ งั้นก็ขอให้สนุกนะคะ"
"ขอบคุณค่ะ" สิงหากดจูบที่หน้าผากมน ก่อนจะปล่อยให้คะนิ้งเดินเข้าบ้านไป ส่วนตัวเองก็ขึ้นรถขับออกไปพร้อมกับธนา
"ผัวมึงหนักมากนะ" เจ้าขายืนดูรถที่ขับออกไปจนสุดสายตา ก่อนจะพูดออกมาด้วยท่าทีเบื่อหน่าย...จะไม่ให้หนักได้ยังไง ปกติธนาแทบไม่ได้สนใจเรื่องนี้ด้วยซ้ำ แต่ตั้งแต่เมื่อวานที่สิงหาพาไปดูโรงเรียนจนกลับมาบ้าน ธนาก็โทรหาสิงหาทั้งคืน ถึงขั้นไม่ยอมนอน นั่งอยู่ในห้องทำงานเปิดไอแพดเลื่อนหาโรงเรียนให้ลูก หาข้อมูลทำเป็นแฟ้มเอกสารเหม
