หลายวันต่อมา
"ทำไมเป็นงั้นอ่ะ เหนื่อยเหรอ" ไอติมเอ่ยถามแฟนหนุ่มเมื่อก้าวขาเข้ามาในห้องส่วนตัวแล้วพบว่าคนตัวโตนอนเอนหลังหลับตาอยู่บนโซฟา
"มาหาหน่อยดิ" น้ำเสียงออดอ้อนทำคนตัวเล็กอมยิ้ม ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็ยอมเดินไปหย่อนตัวลงบนโซฟาตัวเดียวกันแต่โดยดี
ภูพิงค์ยังคงหลับตาแต่ถึงอย่างนั้นก็ตวัดวงแขนโอบรัดร่างบางไว้อย่างรวดเร็ว
"ทำอาหารใกล้เสร็จยัง ของีบแป๊บนะ วันนี้โคตรเหนื่อยเลยอ่ะ เจอแต่ลูกค้าที่มีปัญหา" คนฟังยกมือขึ้นลูบแก้มสากเบาๆ
วันนี้เขาคงเหนื่อยมากถึงได้ยอมเอ่ยปากออกมา!
"กินข้าวมาแล้วใช่ไหม เพิ่มอีกสักจานปะ"
"อิ่มแล้ว ง่วงมากกว่า รู้สึกแบบเย็นๆ ตา"
"ก็คงจะจ้องคอมพิวเตอร์นานเกินไปนั่นแหละ ปล่อยแป๊บ"
"จะไปไหนอ่ะ"
"ไปเอาน้ำตาเทียมมาหยอดตาให้" หนุ่มหล่อลืมตามองก่อนจะระบายรอยยิ้ม ไอติมน่ารักเสมอ ตั้งแต่คบกันมาเธอน่ารักขึ้นไปทุกวัน
คนตัวเล็กบรรจงหยดน้ำตาเทียมให้กลอกกลิ้งผสานอยู่บ
