ชั่วโมงต่อมา_
"นายจะให้ฉันอยู่ที่นี่เหรอ มันคงไม่ดีมั้งดูจะรบกวน กิจวัตรแต่ละวันนายไม่น้อยเลย" เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะเอาแต่ใจถึงขนาดสั่งบรรดาแม่บ้าน ให้ยกสัมภาระของใช้เธอมาไว้รวมกับห้องส่วนตัวมาคลิน
ร่างบางนั่งไขว่ห้างบนโซฟาปลายเตียง ไล่สายตาสำรวจรอบห้องใหม่ ดูเหมือนว่าคราวนี้ห้องแต่งตัวถูกตกแต่งได้ดีกว่าเดิม เพิ่มอนาเขตและเปลี่ยนโต๊ะเครื่องสำอางค์ใหม่ยกชุด
"ฉันยังไม่ได้พูดนะ หรือเธอกลัวอะไร?" ร่างสูงยืนเอ่ยบอกระหว่างพิมพ์โทรศัพท์มือถือคุยกับเลขาคนสนิท นัยน์ตาคมเลิกมองคู่สนทนาอย่างจับผิดการกระทำอีกฝ่ายแทน
"ใช่กลัว! กลัวนายนั่นแหละคลิน อย่ามาทำเจ้าเล่ห์หน่อยเลย" รินเซ่บอกอย่างตรงไปตรงมา ดูออกว่าเขาอยากจะแกล้งเธอจริงๆ
"ฉันมีอะไรให้น่ากลัวอย่างนั้นเหรอ เธอเห็นมาแล้วทุกมุมนี่หน่า หรือยังไม่พอ...ดี?" ฝ่ามือหนาลดมือลงมุ่งก้าวร่างสูงไปหาคนตัวเล็ก ใบหน้าสวยอยู่ในระดับตรงกล้ามท้องชาย ด
