ช่วงเย็น
“พี่คาเทจะพานาไปไหนคะ”
“เดี๋ยวก็รู้”
“ง่ะ นี่มันถิ่นนานะคะ พี่ไม่บอกก่อน ระวังหลงทางนะ” ฉันยู่หน้าใส่คนตัวโต ที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าหล่อมากๆ ตาเฉี่ยวคมถูกซ่อนไว้ภายใต้แว่นกันแดดสีดำ มือหนากำลังควบคุมพวงมาลัยขับบังคับรถเปิดประทุนคันหรูไปตามถนนเรียบชายหาด
“ทุกวันนี้พี่ก็หลงนะแต่เต็มใจ”
“เต็มใจอะไรคะ น้ำมันแพงจะตาย พี่ได้ดูข่าวบ้างป่ะเนี่ย”
“หลงอยู่ในใจเด็กคนนี้เนี่ย เด็กคนนี้” มือหน้ายื่นมาหยิกแก้มของฉันอย่างมันเขี้ยว ฉันที่เบี่ยงหลบไม่ทันก็โดนหยิกแก้มเข้าไปเต็มๆ
“โอ๊ยๆ แก้มนาจะยานลงมาถึงไหล่แล้วค่า”
“ฮึ! มีสิบพูดร้อย แต่ช่วงนี้ดูมีน้ำมีนวลขึ้นนะนา กินๆนอนๆ ใช่ไหมพี่ว่า”
“นี่พี่กำลังจะหาว่านาอ้วนใช่ไหมอ่ะ”
“ใช่ที่ไหนกัน ดูดิ๊ พี่แค่บอกว่ามีน้ำมีนวล”
“คิดดีไม่ได้เลย นั่นน่ะมันแปลว่าอ้วน แง่!!”
“ฮึ!”
“...”ฉันลอบมองที่คาเทที่กำลังขับรถไปเรื่อยๆ เขาหัวเราะออกมาเบาๆ แต่เหมือนจะหุ
