“มักน้อยเกินไปหรือเปล่า” จอมทัพยังคงซักไซร้หญิงสาวต่อ
“ตกลงคุณจะซักทำไมนักหนา จะยอมรับผิดชอบหรือไม่รับผิดชอบก็บอกมา” ชาคริยาเริ่มไม่พอใจ เมื่อเขาวางท่าซักไซร้เธอต่อเรื่อยๆ
“คนอย่างผมไม่มีทางปฏิเสธความรับผิดชอบหรอก แต่ผมแค่อยากจะรู้ความคิดของคุณเท่านั้น เพราะถ้าเป็นคนอื่นเขาคงไม่เลือกที่จะเก็บลูกไว้หรอก เพราะมันจะทำให้อนาคตในวงการของเขาดับ” จอมทัพมองลึกในดวงตาของหญิงสาวเพื่อหาความจริงในแววตาของเธอ
“ฉันไม่เหมือนคนอื่น จบมั้ย” ชาคริยาเลี่ยงที่จะไม่บอกเหตุผลที่แท้จริง เพราะเธอยังไม่รู้จักเขาดีพอ
“ตกลง ผมจะแต่งงานกับคุณ แต่เรื่องอื่นผมไม่รับปากนะ กับผู้หญิงสวยๆ อย่างคุณจะให้ผมอยู่แบบเพื่อนผมว่ามันท่าจะยาก” จอมทัพหลิ่วตาให้หญิงสาว จะให้เขารับปากได้อย่างไร ในเมื่อตั้งแต่วันนั้น เขาก็คิดถึงแต่ร่างนุ่มนิ่มของเธอ
“ไม่ได้ คุณกับฉันเราต้องอยู่อย่างเพื่อนกัน” ชาคริยาเอ่ยเสียงเขียว
“งั้นผมก็ไม่แต่
