ร้อยเล่ห์ลวงรักร้าย

เอาชนะ

สามวันต่อมา...

ช่อดอกไม้ปริศนาถูกส่งมาให้พลอยนภัส และมีการ์ดหนึ่งใบแนบมาด้วย ในการ์ดเต็มไปด้วยถ้อยคำหวานหยดย้อย อย่างที่หญิงสาวรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก และในการ์ดใบนั้นลงชื่อผู้ที่ส่งดอกไม้มา นามว่าเวหา หญิงสาวไม่เคยรู้จักเจ้าของดอกไม้แต่อย่างใด แต่หากจะบอกว่าส่งผิดคน ในการ์ดใบนั้นก็ระบุชื่อพลอยนภัสอย่างชัดเจน

หญิงสาวไม่สามารถทนเก็บความสงสัยไว้ได้ เธอจึงเดินไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ทันที

“คุณเจนคะ ดอกไม้นี้มาจากไหนเหรอคะ” พลอยนภัสยกช่อดอกไม้ให้กับเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ดู

“อ๋อ...เพิ่งมีแมสเซนเจอร์มาส่งเมื่อเช้านี้ค่ะคุณพลอย” เจนจิราตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

“แล้วเขาบอกมั้ยคะว่าส่งมาจากที่ไหน” พลอยนภัสรู้เพียงว่าเจ้าของดอกไม้นี้ชื่อเวหา แต่เธอไม่รู้เลยว่าเขาคนนั้นคือใคร

“เขาไม่ได้บอกไว้เลยค่ะ แต่ดอกไม้ก็สวยมากเลยนะคะ สงสัยคงต้องเป็นใครที่แอบปิ๊งคุณพลอยอยู่แน่เลย” เจนจิรากล่าวกับหญิงสาว พร้อมทั้งมองดอกไม้ช่อสวยนั้นด้วยความชื่นชม

“นี่ถ้าจะจีบพลอยจริงๆ ก็ต้องโผล่หน้ามาค่ะ แบบนี้พลอยไม่สนใจหรอก คนที่ชอบแต่ไม่กล้าโผล่หน้าเข้ามาจีบ” พลอยนภัสกล่าวด้วยความไม่ชอบใจ เธอไม่ชอบอะไรที่มันลึกลับซับซ้อนเช่นนี้

“แหม...คุณพลอยก็ มันอาจจะยังไม่ถึงเวลาก็ได้นี่คะ”

“ไม่ล่ะค่ะ ถ้าอยากจีบพลอยก็ต้องกล้าแสดงตัว งั้นช่อนี้พลอยให้คุณเจนนะคะ” พลอยนภัสส่งดอกไม้ให้เจนจิรา เธอไม่สนใจว่าหนุ่มปริศนาคนนั้นคือใคร แต่ถ้ายังไม่ยอมปรากฏตัวเธอก็จะไม่มีวันรับของอะไรจากเขาทั้งสิ้น

“คุณพลอยใจร้ายเกินไปมั้ยคะ” เจนจิราหน้าเสียเมื่อได้ยินสิ่งที่หญิงสาวกล่าว

“ไม่หรอกค่ะ ถ้าคุณเจนไม่เอางั้นพลอยฝากทิ้งด้วยนะคะ” พลอยนภัสกล่าวก่อนที่เธอจะเดินจากไป เจนจิราได้แต่มองช่อดอกไม้ด้วยความเสียดาย ในที่สุดเธอก็เลือกที่จะจัดแจกันวางไว้ที่หลังโต๊ะ

หลังจากที่พลอยนภัสเดินกลับมาที่โต๊ะ โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น และเป็นเบอร์ที่หญิงสาวไม่รู้จัก เธอลังเลสักพักหนึ่ง ก่อนที่หญิงสาวจะกดรับสายในที่สุด

“ฮัลโหล” พลอยลภัสกรอกเสียงลงไปทันที

[สวัสดีครับคุณพลอยคนสวย] เวหากล่าวอย่างอารมณ์ดี

“นี่คุณเป็นใคร” พลอยลภัสรีบสวนออกไปทันที แต่ในใจกลับรู้สึกคุ้นกับเสียงของชายหนุ่มขึ้นมาอย่างประหลาด แต่เธอไม่รู้ว่าเคยได้ยินเสียงนี้ที่ไหน