ปึง!!
“ไอ้บ้านิ ฉันอุตส่าห์ถามดี ๆ ไล่เหมือนอย่างกะรังเกียจฉันอย่างงั้นแหละ” เธอพูดผ่านประตูที่เขาปิดใส่หน้าเธออย่างแรงด้วยความน้อยใจเล็กน้อย
เมื่อทำอะไรไม่ได้เธอจึงตัดสินใจเดินกลับมาที่ลิฟต์และดูลิฟต์ที่เลื่อนขึ้นทีละชั้นจนมาหยุดที่เธอ เมื่อประตูเปิดเธอก็เห็นใครบางคนเหมือนเธอเคยเจอที่ไหน
เธอมองตามหญิงสาวร่างสูงโปร่งหุ่นนางแบบแต่หน้าอกหน้าใจชั่งบิ๊กเบิ้มที่เดินออกจากลิฟต์โดยไม่ได้หันมามองเธอสักนิด
“ยัยบ้าที่ห้องน้ำนิ อย่าบอกนะว่าเด็กที่นายบอกคือยัยนี่” จากที่จะก้าวขาเข้าไปที่ลิฟต์เธอก็เปลี่ยนเป้าหมายและเดินตามหญิงสาวคนนั้นไป และก็เป็นตามที่เธอคาดเธอคนนั้นหยุดที่ประตูห้องที่เธอเพิ่งเดินออกมา เธอเห็นเรย์เปิดประตูและยิ้มให้กับผู้หญิงคนนั้นและเธอก็เดินเข้าไป
“หน็อยไล่ฉันออกมา เพื่อจะมาฟัดกับยัยนี่งั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก” เธอเค้นเสียงพูดด้วยความโกรธและยืนเคาะประตูแรง ๆ เพื่อให้คนด้านในเปิด
