ในที่สุดวันงานก็มาถึงร่างสวยดูสมส่วนมองตัวเองในกระจก เธอมองดูชุดที่ขับผิวให้เธอดูมีเสน่ห์ราศีเปล่งประกาย พร้อมเครื่องประดับยิ่งทำให้เธอดูมีคลาสยิ่งขึ้น
"อืม ใช้ได้” เธอยิ้มให้กับตัวเองในกระจกและลองหมุนไปมาสองถึงสามรอบจนพอใจถึงยอมคว้ากระเป๋าใบเล็กที่ดูเรียบ ๆ เข้ากับสีชุดมาถือเอาไว้ และเตรียมออกไปงานทันทีที่พิมดาวพึ่งส่งข้อความมาว่าใกล้จะถึงแล้ว
“เธอดูนั่นจำได้ไหมว่าใคร” เสียงคนภายในงานต่างซุบซิบเมื่อเห็นหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามา
“ดูคุณหนูไฮโซขนาดนี้เป็นใครไปไม่ได้จากยัยคนชื่อการ์ตูนแน่ๆ” เสียงผู้หญิงอีกคนเอ่ยเสียงออกมา เพราะความเป็นผู้หญิงที่เห็นใครสวยกว่าหรือมีอะไรกว่าตนต้องอิจฉาเป็นเรื่องธรรมดา
ร่างแบบบางเดินผ่านทุกคนและยิ้มยกมือทักทายให้ตามมารยาท ถึงแม้เธอจะรู้ว่าพวกผู้หญิงแทบจะทุกคนที่เรียนมหาลัยต่างไม่ชอบเธอ แต่เธอก็ไม่ได้แคร์เพราะเธอเองก็ไม่ชอบสุงสิงกับใครอยู่แล้วนอกจากพิมดาวกับเร
