ฉันเดินออกมาจากตรงนั้น พร้อมทั้งน้ำตาที่มันไหลออกจากตา คำพูดของหมอนั่นน่ะเหรอ ดีทุกอย่าง มันดีทุกอย่างจริงๆนะ แล้วทั้งคำพูดและการกระทำของมัน ก็ทำร้ายความรู้สึกของฉันเป็นบ้าเลย
"เดี๋ยวสิจี จะรีบไปไหน" ขณะที่น้ำตามันไหล ขณะที่ฉันยกมือเพื่อเช็ดมันออกไป มือของฉันก็ถูกกระชากจากทางด้านหลัง เสียงของหมอนั่นที่เรียกชื่อฉัน เป็นคำตอบที่ชัดเจน ชัดเจนว่าคนที่กระชากมือฉัน ก็คือมัน
พอคิดได้แบบนั้น ฉันสะบัดมือมันออกทันที
"เราเลิกกัน!" ฉันหันไปตวาดซ้ำ และมันก็ส่ายหน้าเป็นพัลวัน
"มึงก็รู้ว่ากูไม่มีวันยอมให้มันเป็นแบบนั้น กูไม่เลิกกับมึง"
"แต่คบกับคนไม่ชัดเจนแบบมึง กูขอไม่คบดีกว่า จะกลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมก็ได้นะ กู..."
"ไม่เอาอ่ะจี เพื่อนบ้าบอกูไม่เอาเหี้ยไรทั้งนั้น!" แล้วมันก็รั้งตัวฉันเข้าสู่อ้อมกอดของมัน เช่นเดียวกับฉัน ที่ดันออกห่างจนสุดแรง
"กูเลือกแล้วจี กูเลือกมึงตั้งนานแล้ว แต่ที่กูไ
